مقايسه مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان داراي اختلال يادگيري و دانش آموزان بهنجار شهرستان فلاورجان در سال تحصيلي 1394-1393

هدف از پژوهش حاضر، مقايسه مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان داراي اختلال يادگيري (LD) با دانش آموزان بهنجار در شهرستان فلاورجان بود. روش پژوهش از نوع همبستگي و كاربردي است. جامعه ي آماري شامل كليه دانش آموزان پايه چهارم ابتدايي شهرستان فلاورجان در سال تحصيلي 1394-1393 مي باشد. نمونه آماري مشتمل بر 56 دانش آموزان است. براي بدست‌آوردن نمونه موردنظر با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس 28 دانش‌آموز دختر و پسر مبتلا به اختلالات يادگيري كه در مراكز اختلالات يادگيري شهرستان فلاورجان مورد تشخيص قرار گرفته بودند انتخاب شدند و براي انتخاب گروه مقايسه با روش نمونه‌ گيري تصادفي چند مرحله‌اي 28 دانش‌آموز دختر و پسر انتخاب شدند و از نظر خصوصياتي‌ همچون سن، طبقه اقتصادي-اجتماعي همتا گرديدند. آزمودني ها به وسيله مقياس مهارت هاي اجتماعي ماتسون (1983) مورد سنجش قرار گرفتند. در اين تحقيق، ضريب پايايي 83% براي اين مقياس بدست آمد. داده هاي جمع آوري شده با بهره گيري از نرم افزارSPSS21 و با استفاده از آزمون تي مستقل مورد بررسي قرار گرفتند. تجزيه و تحليل يافته ها نشان داد كه در مهارت هاي اجتماعي كلي بين دانش آموزان داراي ناتواني يادگيري و بهنجار تفاوت معني داري وجود دارد (P=0.02). اين تفاوت در مؤلفه هاي تكانشي بودن، رفتار غير اجتماعي و مهارتهاي اجتماعي بين دانش آموزان LD و بهنجار معني دار است (P=0.000). در حالي كه در مؤلفه هاي اطمينان زياد به خود و حسادت يا گوشه گيري بين دو گروه تفاوت معني داري وجود ندارد. همچنين، تفاوت ميان دانش آموزان دختر و پسر داراي ناتواني يادگيري از نظر مهارت اجتماعي كلي معني دار نيست (P=0.78).