بررسي اثربخشي آموزش هوش هيجاني والدين بر كاهش اختلالات رفتاري كودكان پيش دبستاني شهر آمل

روان شناسان در دهه هاي اخير در بررسي اختلالات رفتاري و عاطفي كودكان به اين نتيجه رسيده اند كه بسياري از اختلالات و آسيب ها در عدم آگاهي والدين به هيجانات خود و فرزند پروري نادرست آنان ريشه دارد؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير آموزش هوش هيجاني والدين بركاهش اختلالات رفتاري كودكان است. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي (پيش آزمون-پس آزمون با گروه گواه) بوده است. جامعه آماري شامل كودكان مراكز پيش دبستاني شهرستان آمل بوده كه از طريق نمونه گيري خوشه اي يك مركز انتخاب شد و از ميان 125 نفروالدين آن مركز ازطريق اجراي پرسشنامه نقاط قوت و ضعف SDQ تعداد 40 نفر از مادران كودكاني كه بر اساس نتايج داراي مشكلات رفتاري بودند انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 20 نفر) جايگزين شدند. پس از اجراي پيش آزمون SDQ گروه آزمايش تحت مداخله آموزش هوش هيجاني در8 جلسه قرار گرفتند و در طول اين مدت بر روي گروه گواه مداخله اي انجام نشد و پس از پايان جلسات آموزشي براي هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. تحليل نتايج با استفاده از تحليل كوواريانس نشان داد F محاسبه شده (683/45=مF) با سطح معناداري01%= α ازF جدول بحراني (39/7 =بF) بيشتر است؛ بنابراين بين ميزان اختلالات رفتاري كودكان پيش دبستاني دو گروه آزمايش و كنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداري وجود دارد. تجزيه و تحليل يافته ها نشان داد مشكلات كودكان داراي اختلالات رفتاري كه مادرانشان تحت آموزش هوش هيجاني قرارگرفتند كاهش يافته است. به طور كلي مي توان گفت كه آموزش هوش هيجاني والدين به افزايش سلامت روان كودكانشان كمك مي كند و در پيشگيري از بيماري ها و مشكلات رفتاري آينده نقشي موثر دارد.