ويژگي هاي اقتصادي- اجتماعي زنان شاغل در بخش غيررسمي (مورد: منطقه 2 شهر رشت)

(Socio-economic Characteristics of women working in the informal sector (Case study: District 2, Rasht

با رشد فزاينده جمعيت شهري، اشتغال غيررسمي بخشي جدايي ناپذير از اقتصاد هر شهر است كه به عنوان منبع امرار معاش خانواده هاي فقير شهر محسوب مي شود. سهم قابل توجهي از نيروي كار غيررسمي در سراسر جهان، فروشندگان خيابان هستند كه در فضاهاي عمومي شهر، اقدام به فروش كالا مي كنند. تعداد زيادي از اين شاغلان در بخش غيررسمي را، زنان تشكيل مي دهند. در پژوهش حاضر دستفروشي زنان در خيابان (فروشندگي محصولات در خيابان) به عنوان يكي از مشاغل غيررسمي مورد بررسي قرار گرفته است. هدف تحقيق شناسايي ويژگي هاي اجتماعي- اقتصادي زنان شاغل در بخش غيررسمي منطقه دو شهر رشت، خيابانهاي مستعد دستفروشي در اين منطقه و نيز زادگاه و محل سكونت اين زنان بوده است. روش پژوهش پيمايشي و با رويكرد توصيفي- تحليلي بوده و گردآوري داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه صورت گرفته است. نتايج حاصل از تحقيق گوياي موارد ذيل مي باشد: اكثر زنان شاغل در بخش غيررسمي محدوده مورد مطالعه بيسواد هستند و يا فقط سواد خواندن و نوشتن دارند؛ محل سكونت بيشتر آنها در روستاهاي اطراف شهر رشت است؛ بيشتر زنان مورد مطالعه در گروه سني 40 تا 59 سال قرار دارند؛ شغل اكثريت آنها به عنوان تنها منبع درآمد خانواده محسوب مي شود؛ بيش از نيمي از جمعيت مورد مطالعه به فروش سبزيجات و مواد غذايي فاسد شدني مشغول هستند؛ به ترتيب خيابانهاي سردارجنگل، مطهري و شريعتي بيشترين جمعيت زنان فروشنده خيابان را در خود جاي داده اند؛ زادگاه اكثريت آنها روستا مي باشد.

Along with increasing population of cities، informal employment is considered to be an integral part of the economy of the cities، which is known as a source of subsistence for poor families of the each city. A considerable part of informal labor force consists of street vendors throughout the world، working in public spaces of the cities. Most of them are women. In this study، women street vendors have been investigated as one of the aspects of informal businesses. It also aims to scrutinize the social-economical characteristics of women working in the informal sector in district two of Rasht، streets and places where they sell their products، and also their geographical origins. The method is survey with descriptive-analytical approach. Data collection tool is questionnaires and interviews. Data analysis findings are as follows: Most of studied woman are either illiterate or unlearned. Most of them live in rural areas of Rasht. Most of them are between 40 and 59. Most of them are the only financial supplier for their households. More than half of studied population sells vegetables and other sorts of perishable substances. Respectively the streets of Sardar-E-Jangal، Motahari، and Shariati are hosting the most women working as street vendors. Most of them are from villages.