تنوع و روابط ژنتيكي برخي ژنوتيپ‌هاي انگور (. Vitis vinifera L) استان اصفهان با استفاده از نشانگرهاي RAPD

Analysis of Genetic Relatedness and Variation Among Some Genotypes of Grapevine Grown in Isfahan Province Using Randomly Amplified Polymorphic DNA Markers

انگور (.Vitis vinifera L) از گياهان مهم باغي است كه از طريق غيرجنسي تكثير مي‌شود. شناسايي ژنوتيپ‌هاي انگور معمولاً بر اساس مشخصات تاك نگاري گياه بالغ صورت مي‌گيرد كه تحت تأثير شرايط محيط قراردارد. اين نگرش تا حد نسبتاً زيادي فاقد اعتبار و اطمينان است. با اين رويكرد از نشانگر‌هاي مولكولي به‌عنوان روش‌هاي مكمل درتعيين تنوع و روابط ژنتيكي گياهان باغي استفاده مي‌شود. دراين پژوهش تنوع و روابط ژنتيكي بيست ژنوتيپ (رقم) انگور متعلق به گونه V. vinifera كه در استان اصفهان كشت مي‌شوند با استفاده از نشانگرهاي RAPD مورد بررسي قرار گرفت. از تعداد 50 آغازگر تصادفي ده نوكلئوتيدي تعداد 24 آغازگر با الگوي نواري تكرارپذير انتخاب و براي گروه بندي ژنوتيپ‌ها استفاده شد. از مجموع 315 نوار تكثيري 282 نوار چندشكل و33 نوار تك شكل بودند. تعداد متوسط نوارها به ازاء هر آغازگر 13 و دامنه قطعات تكثيري از 300 تا 3000 جفت باز متغير بود. گروه بندي ژنوتيپ‌ها به روش تجزيه خوشه‌اي وبا استفاده از الگوريتم 19 ،UPGMAژنوتيپ را دريك گروه بزرگ با چهار زير گروه و ژنوتيپ مادروبچه به‌دليل فاصله ژنتيكي زياد با بقيه ژنوتيپ‌ها دريك گروه جداگانه قرار داد. با توجه به معيارهاي تاك نگاري، احتمال داده مي‌شود كه ژنوتيپ جدا شده متعلق به گونه‌هاي ديگر جنس Vitis باشد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه تكنيك RAPD مي‌تواند به عنوان يك روش مولكولي مناسب براي تعيين تنوع ژنتيكي، تجريه ژنومي و تعيين رابطه ژنتيكي ارقام انگور استفاده مي‌شوند.

Grapevine (Vitis vinifera L.) is a clonally propagated major fruit crop. In grapevine, identification of genotypes with amplographical features is often based on mature plant characteristics that may be affected by environmental conditions. This approach lacks objectivity and reliability. Recently, molecular markers have proved to be supplementary techniques to analyze genetic diversity and examine genetic relationships existing between cultivars in a range of horticultural crops. In this study, twenty genotypes from grapevine (V.vinifera species) grown in Isfahan province were characterized by RAPD technique to understand the extent of diversity and relatedness. Fifty random primers were used for the RAPD study. Of those, twenty four informative primers which generated reproducible polymorphic bands were used for grouping the genotypes. PCR products of the genotypes’genome revealed a total of 315 bands, out of which 282 were found to be polymorphic. Average number of 13 bands was obtained per primer and the amplification produced ranged in size from 300 bp to 3000 bp. The dendrogram constructed using UPGMA cluster analysis differentiated the genotypes into two major clusters, nineteen in one group and Madar-o-Bache genotype has been placed in a separate one, indicating its high genetic diversity compared to the rest of the genotypes. Intra-clustering within cluster A grouped the genotypes in four sub-clusters as expected from their genetic background. The results of the study revealed that the RAPD technique is a relevant technique to determine genetic diversity, genomic analysis and to examine genetic relationship in grapevines.