بررسي تاثير انگيزش دروني بر تعهد سازماني كاركنان استانداري آذربايجان غربي

هدف از اين تحقيق بررسي تاثير انگيزش دروني بر تعهد سازماني كاركنان استانداري آذربايجان غربي بود. جامعه تحقيق، تمامي كاركنان استانداري آذربايجان غربي به تعداد 600 نفر بودند، كه از اين ميان 234 نفر، به روش تصادفي ساده و با استفاده از جدول نمونه گيري مورگان انتخاب شدند. روش تحقيق مورد استفاده توصيفي از نوع همبستگي بود. جمع آوري داده هاي پژوهش از طريق پرسشنامه استاندارد تعهد سازماني آلن و مي يِر (OCQ) و پرسشنامه انگيزش دروني دسي و رايان انجام گرفت. ضرايب پايايي اين پرسشنامه ها را تحقيقات داخلي و خارجي تأييد كرده اند. ضريب آلفاي كرونباخ پرسشنامه تعهدسازماني 0/83 و براي پرسشنامه انگيزش دروني 0/89 گزارش شده است. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تي تك نمونه اي، آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه وضعيت مؤلفه هاي انگيزش دروني و مؤلفه هاي تعهد سازماني (بجز مؤلفه ي هنجاري) در سطح مطلوبي قرار دارند. نتايج ارتباط معناداري بين انگيزش دروني و تعهد سازماني را با ضريب همبستگي (0/388=p) و در سطح معناداري (05/0≥P) نشان داد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه مؤلفه هاي تلاش و اهميت و برقراري ارتباط در سطح معني داري (0/05≥P ) پيش بيني كننده¬ي مؤثري در تعهد سازماني هستند.