ساماندهي عرصه پياده راه هاي شهري با رويكرد ارتقا كيفيت محيطي نمونه موردي: محور پياده راه صف

The organization of walkable areas with a view to improving urban design qualities, case study: “Saff” Street, Tehran

در دنياي امروز با حضور پررنگ اتومبيل معناي واقعي شهر ازميان رفته و سبب پديد آمدن مشكلاتي از قبيل كاهش ايمني و امنيت، خطر برخورد با وسايل نقليه موتوري، ازدحام و ترافيك، انواع آلودگي هاي محيطي و كاهش رونق پياده روها شده است. لذا بازگشت به مقوله پياده مداري به موضوعي پررنگ در شهرسازي تبديل شده تا آنجا كه رويكردهاي نوين به سوي شهرهاي پياده مدار گام بر مي دارند. اما به دليل كمبود اطلاعات و تجارب مرتبط با درك شاخص هاي تاثيرگذار بر آن، مطالعه قابليت پياده مداري شهرها از اهميت خاصي برخوردار گشته است. ازآنجاكه اگر پياده راه ها از كيفيت مطلوبي برخوردار نباشند، مردم از سپري كردن اوقات خود در آن ها نااميد شده و مسيرهاي جايگزيني را برمي گزينند، هدف غائي اين تحقيق نيز بيان راهكارهايي در جهت ارتقا كيفيت محيطي اين مسيرها به منظور رونق هرچه بيشتر آن است. بدين منظور با مرور ادبيات موضوع، مولفه هاي موثر در ارتقا كيفيت محيط شناسايي شد و مدل تحقيق بر اساس آن تدوين و روايي آن آزمون گرديد. تحليل محيط و ارزيابي كيفيت هاي آن بر اساس سيستم SWOT و بيان نقاط قوت و ضعف موجود و فرصت ها و تهديدهاي ممكن در خيابان صف صورت گرفته است. مطالعات تحليلي حاكي از نامناسب بودن كيفيت محور و قرارگيري آن در جايگاه TW (حداقل-حداقل) است. به منظور دست يابي به هدف تحقيق كه همانا ارتقا وضعيت محيط است راهكارهايي در جهت ساماندهي محيط با نگاهي به حذف نقاط ضعف و از بين بردن امكان بروز تهديدات تدوين شده است تا زمينه اي مناسب براي تسهيل و تشويق پياده روي فراهم آيد. نتايج نحقيق نشان مي دهد پس از اجراي آن مي توان چشم انداز روشني براي فضاهاي تجاري و تفريحي پيش بيني نمود تا فعاليت هاي تجاري- تفريحي مرتبط با آن رونق گيرد.

Being one of main subjects of urban areas، motor vehicles have brought a lot of difficulties to the urban fabric. With rising of motor vehicles، the real meaning of cities has vanished. Thus walkability has become one of the major concerns in urban planning however due to lack of information and experiences to understand the factors affecting the degree of walkability in cities and neighborhoods. If these roads have low environmental quality، people won’t spend their time there. The aim of this study is to declare strategies to improve quality of these places. Hence، by using literature review، factors involved in improving the quality of environment identified and the hypothetical model was developed. To test the model validity، it was presented to experts in this field. The model was modified duo to their comments so that it would be appropriate and indigenous to nature of the case. The final model which is based on Canter model، consist of three dimensions including environmental، functional and aesthetic. The case chosen is a walkable street named “Saf” in Tehran city. To run the appraisal procedure، SWOT model- a renowned analytical system- was used to determine the strengths، weaknesses، opportunities and threats. According to analysis، street is in the inappropriate position، weakness and threats are more powerful than other cases. So it is situated in TW position and the solution are presented for this special condition to expunge the weaknesses and moderate threats .In order to achieve the research goal which is environmental quality improvement، guidelines are suggested to regulate the environment with a view to eliminate weaknesses and possibilities of threats. For each quality، special solution are presented. They are proposed to provide the ground to implement a walkable area in which commercial and recreational activities associated with it، would become more thriving.