شاخص هاي استراتژي توسعه شهري و پهنه هاي فرسوده شهرهاي مياني استان مازندران

Indicators of City Development Strategy In the worn-out area of the middle cities of Mazandaran province

يكي از اركان مهم و تعيين كننده درروند توسعه، پويايي و پايايي هر جامعه شهري، سياست گذاري و برنامه ريزي جامع در زمينه ساماندهي بافت قديمي و فرسوده شهري است. برنامه ريزي و مديريت ساماندهي بافت هاي فرسوده شهر مي تواند ضمن ارتقاء سطح كيفي استانداردهاي زندگي ساكنين محلات فرسوده، سبب پايداري توسعه در تمامي ابعاد زندگي شهري شود. در چند دهه ي گذشته عدم كفايت سياست هاي توسعه شهري متداول در زمينه ساماندهي بافت هاي فرسوده، ضرورت بكارگيري رويكرد نويني چون استراتژي توسعه شهري را جهت احيا و بازآفريني مي طلبد. در اين راستا هدف اين پژوهش، ارزيابي و تحليل شاخص هاي استراتژي توسعه شهري در پهنه فرسوده مركزي شهرهاي مياني استان مازندران مي باشد. روش مورد استفاده در اين تحقيق از نوع توصيفي– تحليلي و به لحاظ هدف كاربردي و توسعه اي است. روش گردآوري اطلاعات بصورت كتابخانه اي و ميداني بوده كه براي جمع آوري اطلاعات ميداني از پرسشنامه استفاده شده است. اطلاعات جمع آوري شده وارد نرم افزار spss شده و سپس با استفاده از آمارهاي استنباطي و مدل هاي آنتروپي و ساو مورد تجزيه و تحليل قرارگرفته است. نتايج پژوهش حاكي ازآن است كه پهنه مركزي شهرهاي مورد مطالعه در برخورداري از شاخص هاي استراتژي توسعه شهري از وضعيت مطلوبي برخوردار نمي باشند. از ميان شاخص هاي استراتژي توسعه شهري بيشترين ميزان تحقق مربوط به شاخص قابل زندگي بودن با ميانگين 2.39 و مقدار توزيع 27.24- و كمترين ميزان تحقق مربوط به شاخص بانكي بودن با ميانگين 2.24 و مقدار توزيع 27.24- مي باشد. براساس مدل Saw به لحاظ برخورداري از شاخص هاي استراتژي توسعه شهري، شهر قائمشهر در مقايسه با ديگر شهرها از وضعيت بهتري برخوردار بوده و شهر بابل در رتبه آخر قرار گرفته است.

One of the important and decisive factors in the development، dynamism and stability of any urban community is the comprehensive policy and planning in the context of the organization of urban old and worn- out texture. Planning and management of the organization of urban worn-out texture can، in addition to Promoting the quality Standard of living the worn -out neighborhoods Residents ،lead to sustainable development in all aspects of urban life. In the past few decades، due to the inadequacy of common urban development policies in the context of organizing worn-out texture، it's necessary to use a new approach such as City Development Strategy (CDS) for regeneration. In this regard، the purpose of this study is evaluation and analysis of City development strategy indicators in the central worn-out area of middle cities of mazandaran province. the method used in this research is descriptive-analytical and in terms of purpose is development –applied. data collection method is library studies and field data collection using questionnaires.The collected data was entered into the SPSS software and inferential statistics and entropy and SAW models has been used for data analysis. The results of research indicate that central area of the studied cities don't have a favorable situation with in accordingto good City development strategy indicators. Among the indicators of City development strategy، the highest rate of realization is related to the livability index with an average of 2.39 and a distribution of -10.89، and the lowest level of realization is related to the Bankability index with an average of 2.24 and a distribution of -12.26. Accordingto the saw model، the city of Qaemshahr in terms of the City development strategy indicators has better status in comparison of other cities and ،the city of Babol is in the final ranking.