اثربخشي درمان فعال‌سازي رفتاري به شيوه‌ي گروهي بر سبك‌هاي اسنادي، افسردگي و كيفيت زندگي زنان مبتلا به سرطان پستان

Effectiveness of behavioral activation group therapy on attributional styles, depression, and quality of life in women with breast cancer

مقدمه: سرطان پستان، شايع‌ترين نوع سرطان در زنان است و اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان فعال‌سازي رفتاري به شيوه‌ي گروهي بر سبك‌هاي اسنادي، كيفيت زندگي و افسردگي زنان مبتلا به سرطان پستان انجام گرفت. روش‌كار: اين كارآزمايي باليني با استفاده از طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه شاهد انجام شد. از بين تمام زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌كننده به بيمارستان اميد مشهد در سال 1394، 30 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمون و شاهد قرار داده شدند. گروه آزمون طي 8 هفته تحت درمان فعال‌سازي رفتاري قرار گرفتند در حالي‌كه گروه شاهد در ليست انتظار براي دريافت درمان قرار داشتند. پرسش‌نامه‌هاي سبك‌هاي اسنادي پيترسون و سليگمن (ASQ)، كيفيت زندگي (SF-36) و افسردگي بك- ويرايش دوم (BDI-II) در پيش‌آزمون و پس‌‌آزمون مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از تحليل كواريانس چندگانه در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 22 تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان فعال‌سازي رفتاري به شيوه‌ي گروهي منجر به تغيير سبك‌هاي اسنادي (0/001>P)، افزايش معني‌دار كيفيت زندگي (0/001>P) و كاهش افسردگي (0/001>P) در مقايسه با گروه شاهد مي‌شود. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد فعال‌سازي رفتاري به شيوه‌ي گروهي منجر به بهبود سبك‌هاي اسنادي، كيفيت زندگي و افسردگي زنان مبتلا به سرطان پستان مي‌شود.

Introduction: Breast cancer is the most common type of cancer in women. This study has been conducted with the aim of investigating the effectiveness of behavioral activation group therapy on attributional styles, depression, and quality of life in women with breast cancer. Materials and Methods: This clinical trial carried out using a pretest-posttest control group design. Of all the women suffering from breast cancer who referred to Mashhad Omid Hospital in 2015, 30 individuals were selected through convenience sampling method and were randomly assigned into experimental and control groups. The experimental group received 8 weeks of behavioral activation group therapy while the control group was put on the waiting list to get treated. Peterson and Seligman Attributional Style Questionnaire (ASQ), Short Form Health Survey (SF-36), and Beck Depression Inventory II (BDI-II) were applied in the pretest and posttest. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance (MANCOVA) by SPSS-22 software. Results: The results demonstrated that behavioral activation group therapy leads to a change in attributional styles (P<0.001), a significant increase in quality of life (P<0.001), and reduced depression (P<0.001) compared to the control group. Conclusion: It seems that behavioral activation group therapy can improve the attributional styles, depression, and quality of life in women with breast cancer.