كليدواژه :
ديه , زن , مرد , برابري , فقه , حقوق , قانون مجازات اسلامي
چكيده فارسي :
با وجود تاكيد دين اسلام بر برابري حقوق افراد، قانون مجازات اسلامي حاوي مقررات متفاوتي درباره زن و مرد مي باشد كه برخي در مورد زنان جنبه حمايتي دارد و برخي ديگر مانند سن مسووليت كيفري، شهادت، ديه و قصاص به ظاهر تبعيض آميز است. بر اساس ماده 550 اين قانون، ديه زن نصف ديه مرد است و علت آن علاوه بر برخي دلايل فقهي، تفاوت جايگاه اجتماعي و اقتصادي زنان در برابر مردان ذكر شده است.با دقت در مباني فقهي مربوط به اين موضوع علاوه بر سكوت قرآن كريم در خصوص ديه زن و مرد، دلالت روايات مطروحه در اين حوزه نيز با عنايت به ترديد در سنديت برخي از ادله، مغايرت آنها با محتواي احكام مندرج در قرآن كريم و اختصاص برخي از روايات به امور خاص و در نتيجه عدم امكان تعميم به موارد مشابه، لزوم نابرابري ديه زن و مرد را با چالش مواجه مي سازد. فقدان اجماع در اين حوزه و نيز تغيير در وجوه عقلي و استحساني تفاوت ديه زن و مرد، نشانه اي از امكان تغيير در حكم عدم برابري ديه زن و مرد مي باشد
چكيده لاتين :
Despite the emphasis of Islamic religion on the equality of the rights of individuals, the Islamic punishment law contains various provisions on men and women, some of which are supportive of women, and some others, such as the age of criminal responsibility, martyrdom, Qisas (retaliation in kind) and diya (blood money/ransom), are apparently discriminatory. According to Article 550 of this law, the women’s Diya is half the man’s Diya, and this is usually justified by juridical reasons and the difference in the social and economic status of women and women.In addition to the silence of the Holy Qur'an regarding the Diya of women and man, considering the jurisprudential principles related to this issue, as well as the doubt in the authenticity of some evidences, their contradiction with the content of the decrees contained in the Holy Qur'an, and the appropriation of some related narrations to particular cases, and thus the impossibility of their generalization into similar cases, one can challenge the necessity of the inequality. The lack of consensus in this area, as well as the change in the rational aspects of the difference between women’s and men’s diya, is a sign of the possibility to terminate the inequalities
