موانع استراتژيك فعاليت طرحهاي توسعه ميادين مشترك نفت و گاز (مورد مطالعه طرح توسعه ميدان نفتي آذر)

سياست‌گذاري بهينه در بخش نفت و گاز در جهت تأمين منافع ملي كشور يكي از اهداف كلان كليدي و مهم كشور در سال‌هاي اخير محسوب مي‌شود. سابقه صد ساله در توليد نفت خام و حضور فعال در گروه صادركنندگان بزرگ نفت خام در خلال بيش از 60 سال گذشته موجب شده است كه بسياري از مسئولان و سياست‌ گذاران اقتصادي كشور به اشتباه بر اين باور باشند كه در آينده نيز اين روند همچنان ادامه خواهد يافت‌. ايران با در اختيار داشتن 28 ميدان مشترك هيدروكربوري شامل 18 ميدان نفتي، 4 ميدان گازي و 6 ميدان نفت و گاز با هفت كشور همسايه يكي از معدود كشورهاي جهان است كه از اين تعداد ساختار مشترك هيدروكربوري برخوردار است. لذا با توجه به اهميت سياست گذاري‌ بهينه در بخش ميادين مشترك نفت و گاز، هدف از انجام اين تحقيق شناسايي موانع استراتژيك فعاليت طرحهاي توسعه ميادين مشترك نفت و گاز (مورد مطالعه طرح توسعه ميدان نفتي آذر) مي‌باشد. بدين منظور پرسشنامه ‌اي شامل 4 مؤلفه و 39 گويه با استفاده از مطالعات پيشين و نظرات كارشناسان حوزه نفت و گاز طراحي و بين 111 نفر از كارشناسان صنعت نفت توزيع شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ ها از آزمون رگرسيون خطي ساده استفاده شد. نتايج بيانگر تأثير مثبت تحريم‌ها، موانع مديريتي، موانع مرتبط با نيروي انساني و موانع مرتبط با بهره‌ وري بر توسعه ميادين مشترك بود. در اين بين موانع مديريتي بيشترين تأثير را داشته و بعد از آن به ترتيب موانع مرتبط با نيروي انساني، موانع مرتبط با بهره ‌وري و تحريم ‌ها قرار داشتند.