پديده انجماد و جايگاه فاعل در زبان فارسي

Freezing effects and canonical subject position in Persian

پژوهش حاضر پس از معرفي پديده انجماد و بيان ديدگاه بوئكس (2003؛ 2008)، به بررسي داده هاي زبان فارسي بر مبناي رويكرد وي و در چارچوب نظريه كمينه گرا مي پردازد و نشان مي دهد كه اين داده ها رفتاري موافق با تحليل بوئكس از خود بروز مي دهند. در زبان فارسي خروج از درون گروه هاي حرف تعريف فاعلي كه جهت بازبيني مشخصه اصل فرافكني گسترده جابه جا شده و يك حوزه بازبيني تشكيل داده اند، امكان پذير نيست. علاوه بر اين، مروري بر پژوهش هاي پيشين در زمينه خروج از درون گروه حرف تعريف در زبان فارسي انجام مي گيرد و نشان داده مي شود كه برخي داده هاي زبان فارسي براي تحليل بيان شده در اين پژوهش ها مشكل آفرين خواهند بود. در ادامه به طرح دو رويكرد موجود در زبان فارسي درباره جايگاه بي نشان فاعل پرداخته، نشان داده مي شود كه جايگاه فاعل در زبان فارسي موافق با رويكرد انوشه (1389) در سطح بيان، جايگاه مشخص گر گروه زمان است و نه مشخص گر گروه فعلي كوچك.

This paper investigates the position of subject in Persian with particular reference to freezing effects first suggested in the study of syntactic islands. The research is carried out within the framework of minimalist theory and deals with a proposal by Boeckx (2003؛ 2008). In his analysis, it is argued that once subject DPs move to Spec TP to check their Case and the EPP feature of TP, they become frozen in a checking domain. The present study has analyzed Persian data in the light of this hypothesis. The results show that freezing effects as proposed by Boeckx receive support from Persian data: Subjects disallow subextraction in this language. We, then, take a look at previous studies on subextraction from DPs in Persian and show that some Persian data are problematic for those analyses. Finally, we present an analysis based on freezing effects that supports Anooshe's (1389) analysis according to which the canonical subject position in Persian is Spec, TP rather than Spec, vP.