تحليل رابطه تاب آوري با ابعاد عجين شدن با شغل

Analysis of Relationship Between resilience with Dimensions of Work Engagement

تاب­ آوري توانايي افراد براي مقابله با ريسك­ها و خطر­هاي موجود در محيط است، درواقع تاب‌آوري نوعي انعطاف ‌پذيري افراد در مقابل مشكلات محيطي است. علاوه بر اين، امروزه كاركنان در سازمان‌ها تمايل بيشتري به مشاركت در تصميم‌گيري‌ها و فعاليت‌هاي سازمان دارند. عجين شدن با كار نتايج مثبتي به همراه دارد و سبب مي‌شود كه كاركنان در سازمان مشاركت بيشتري داشته باشند و در آن درگير شوند و از عضويت در سازمان لذت ببرند. كارمندي كه عجين شدن شغلي بالايي داشته باشد، از كار خود انرژي مي­گيرد، خود را وقف كار ميكند و به‌طور كامل جذب كار مي­شود. پژوهش حاضر به بررسي رابطه‌ي ميان تاب­‌آوري با ابعاد عجين شدن با شغل (انرژي گرفتن، وقف شدن، جذب شدن) مي‌پردازد. بدين منظور 200 نفر از كاركنان سه دانشگاه دولتي ايران (شهيد بهشتي تهران، علامه طباطبايي تهران، دانشگاه يزد) به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب‌ شده و سپس با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد شاوفلي و بكر و مقياس تاب‌آوري كانر- ديويدسون CD-RISC مورد سنجش قرار گرفتند. اين پژوهش به‌صورت توصيفي و با روش پيمايش، به‌وسيله پرسشنامه انجام شد. تحليل داده‌ها با استفاده از مدل­سازي معادلات ساختاري صورت گرفت كه نشان داد ميان تاب‌آوري و ابعاد عجين شدن با شغل رابطه معناداري وجود دارد.

Resilience is defined as an individual’s ability to cope with current risks and dangers in the environment, in other words, this is a kind of flexibility in the face of environmental problems. In addition, nowadays employees are more willing to participate in organizational decisions and activities. Job involvement has positive results in organizations, and causes the employees have more participation and enjoy for being a member in organization. Employees with high job involvement, would take lot of energy, dedicate himself/ herself and absorb in his/ her work. This study scrutinize the relationship between resilience and dimensions of job involvement (Taking energy, dedicating and absorbing). For this purpose, 200 employees in three public universities of Iran (Shahid Beheshti University, Allameh Tabatabae'i and Yazd University) are selected by convenience sampling. Then they are evaluated by the Shawfly and Becker questionnaire and the Connor- Davidson Resilience Scale (CD-RISK). To analyze data Structural Equation Modeling is used and finally, the results show that there is a significance relationship between resilience and dimensions of job involvement.