اعتبارسنجي گويش سنجي كرانه جنوب خاوري درياي مازندران به روش بسامد آوايي هوپنبرووِرس

Validating Dialectometry of Southesat Caspian Sea via Hoppenbrouwersâ Vowel Frequency Method

در مقام بررسي هاي نوپاي گويش شناسي رايانشي، داده هاي زبان مازندراني -مستخرج از طرح ملي اطلس زباني ايران- با اعمال الگوريتم لِوِنشتين كاوش، و منطقه هاي گويشي در دامنه شمالي رشته كوه هاي البرز مكان يابي شده است. در اين مقاله كوشيده ايم با واكاوي داده ها به روش تحليل بسامد واكه، ضمن تشخيص متغيرهاي آواييِ مسبب تفاوت هاي گويشي منطقه اي، پايايي و اعتبار يافته هاي گويش سنجي را بيازماييم؛ پژوهش حاضر، مبتني بر روش توصيفي هم زماني و به لحاظ دادگان ميداني است. مواد زباني متشكل از 113 مصاحبه است. ميانگين سِني گويشوران 42 سال، متوسط سواد آنها در حد آموزش ابتدايي و 34% آنها زن بودند. نقشه هاي بازنمودي و تفسيري حاصل، ضمن تاييد اعتبار يافته هاي پژوهش هاي پيشين با آلفاي كرنباخ 0/84، تظاهر منطقه هاي گويشي را پشتيباني مي كند و بيانگر پايايي روش تحقيق و روايي پژوهش است.

As pioneer trends in Iranian computational dialectology, the Levenshtein algorithm applied to Mazandarani dialect data - extracted from LAI ârevealed regional dialect in the northern range of the Alborz Mountains. Current synchronic fieldwork aimed to determine vowels responsible for regional variation, and likewise reliability and validity of the research findings, through vowel frequency method. The linguistic material consisted of 113 interviews with NORM Speakers of 36 years old and primary level of education in average, 38% of whom were female. Representative and interpretive dialect maps validate the results obtained in previous studies with 0.84 Cronbachâs α, emphasize manifestation of regional dialect, and illustrate the front vowels / i / and / a / verses central vowel / É /, impose uttermost difference index on regional variations.