اثر ويژگي هاي خاص شركت بر ريسك غيرسيستماتيك اوراق بهادار: شواهدي از بورس اوراق بهادار تهران

The Impact of the Particular Characteristics of the Company on Idiosyncratic Risk of Securities Stock Exchanges Evidences from Tehran

پژوهش حاضر عملكرد چندين عامل اصلي توضيح دهنده ريسك غيرسيستماتيك كه تاكنون در ادبيات مالي مورد استفاده قرارگرفته اند، يعني اندازه شركت، نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار، گردش سهام، اهرم بازاري، سود هر سهم و مالكيت نهادي را در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1388 تا 1394 مورد بررسي قرار داده است. بدين صورت كه براي تجزيه وتحليل رابطه ميان اين ويژگي ها و ريسك غيرسيستماتيك در مقاطع اوراق بهادار از رگرسيون فاما-مك بث (1973) و براي بررسي اين رابطه براي هر ورقه بهادار از رگرسيون سري زماني استفاده شده است. نتايج حاصل از تجزيه وتحليل رابطه مقطعي نشان مي دهد كه تنها ويژگي هاي اندازه و گردش سهام در تجزيه وتحليل سرمايه گذاري به عنوان شاخص هايي از ريسك غيرسيستماتيك نسبي براي تمام اوراق بهادار مفيد مي باشند. از سوي ديگر، در تحليل تك ورقه هاي بهادار، شواهد حاكي از آن است كه نسبت اوراق بهادار با رابطه معني دار ميان هر يك از ويژگي هاي در نظر گرفته شده و ريسك غيرسيستماتيك، بسيار ناچيز است. بنابراين، اغلب ويژگي هاي در نظر گرفته شده، پيش بيني كننده هاي ضعيفي براي تغييرات آتي ريسك غيرسيستماتيك هر ورقه بهادار مشخص مي باشند.

In this paper، the ability of a number of main explanatory factors of the idiosyncratic risk utilized in the recent literature، including size، book-to-market، turnover، market leverage، earnings per share and institutional ownership in Tehran Stock Exchange during the period 2009–2016 have been investigated. So، to analyse the relationship between characteristics and idiosyncratic risk in a cross-section of securities Fama-MacBeth regression (1973) and for individual securities، Time-Series regression were used. The results of cross-sectional analysis، it is suggested that only firm size and share turnover are useful in investment analysis as indicators of the relative idiosyncratic risk across all securities. On the other hand، in the analysis of the individual securities، the results show that the proportion of securities with a significant relationship between a given characteristic and idiosyncratic risk، is very small. Therefore، a great number of considered characteristics are poor predictors of the future idiosyncratic risk changes in a given security.