انطباق واجي واكه هاي انگليسي با فارسي در چارچوب انگاره شنيداري

Phonological Adaptation of English Vowels with Persian from a Perceptual Perspective

انطباق واجي به تغييراتي گفته مي شود كه بر وام واژه هاي زبان اعمال مي شود تا ساخت واجي وام واژه ها با نظام آوايي آن زبان هماهنگ شوند. در پژوهش حاضر، نحوه انطباق واجي واكه هاي زبان انگليسي با فضاي واكه اي زبان فارسي در چارچوب نظريه همگوني شنيداري بررسي شده است. نظريه همگوني شنيداري، انطباق واجي را نوعي تغيير واجي در زبان وام گيرنده مي داند كه با حداقل تغييرات آوايي در فضاي آكوستيكي گفتار همراه است. بر اساس اين، پيرو پيش بيني هاي اين نظريه فرض شد انطباق واجي واكه هاي انگليسي با فارسي تابع فاصله آكوستيكي بين واكه ها در يك فضاي واكه اي - تطبيقي (انگليسي-فارسي) است. در اين پژوهش، مرحله نخست از فرايند انطباق واجي واكه ها در چارچوب واج شناسي آزمايشگاهي انجام شد. براي به دست آوردن فضاي واكه اي زبان هاي فارسي و انگليسي از پيكره هاي گفتاري طبيعي اين زبان ها (پيكره فارس دات براي زبان فارسي و پيكره آكسفورد بوكورمز براي زبان انگليسي آمريكايي) استفاده شد. مقادير بسامد هاي F1 و F2-F1 براي محاسبه فضاي واكه اي فارسي و انگليسي و همچنين فضاي واكه اي تطبيقي واكه ها اندازه گيري شدند. نتايج نشان دادند انطباق واجي واكه هاي زبان انگليسي با فارسي تابع فاصله آكوستيكي - ادراكي بين واكه هاي دو زبان است؛ به اين معنا كه هر واكه از زبان انگليسي در فرايند انطباق واجي به واكه اي در زبان فارسي نگاشته مي شود كه بيشترين شباهت آوايي ممكن را با آن داشته باشد.

Phonological adaptation refers to the phonological changes applied to loanwords to make them match the phonological system of the borrowing language. The present research addresses the phonological adaptation of English vowels with the Persian vowel space based on the theory of perceptual assimilation. The theory of perceptual assimilation assumes that phonological adaptations are minimal phonetic changes in the acoustic space. Thus, it is assumed that the adaptation of English vowels with the Persian sound system reflects the acoustic distances between vowels in a comparative vowel space (English-Persian). In this research, the first step in the phonological adaptation of vowels was carried out within the framework of laboratory phonology. To compute the Persian and English vowel spaces, we used natural spoken corpora (namely Farsdat for Persian and Oxford Bookworms for English). The two acoustic parameters F1 and F2-F1 were measured to compute the acoustic distances between vowels in each language and across the two languages. Results suggested that the adaptation of English vowels with those of Persian reflect the acoustic-perceptual distances between them in a comparative vowel space such that each vowel of the English language is mapped onto the vowel in the Persian vowel space with which it has maximal acoustic similarity.