شناسايي و بررسي عوامل اثر گذار بر هنجار پذيري انحرافي پليس

اين مقاله تلاش دارد با شناسايي عوامل مؤثر بر سطح هنجار پذيري انحرافي پليس از سرايت آنها در ميان كاركنان جلوگيري نموده و سطح سلامت سازماني را افزايش دهد. مقاله حاضر با رويكرد آميخته و از نظر هدف، كاربردي است. به منظور تحقق اين موضوع پس از مطالعه و جمع بندي پيشينه از يك طرح پژوهش تركيبي (طرح اكتشافي متوالي) استفاده شد. در مرحله اول طرح (مطالعه كيفي) با 20 تن از خبرگان ناجا و خبرگان دانشگاهي به منظور شناسايي عوامل مؤثر بر هنجار پذيري انحرافي مصاحبه، و سپس بر اساس تحليل اين داده هاي كيفي، عوامل اثرگذار مشخص شد و پرسشنامه محقق ساخته با 33 گويه در قالب طيف ليكرت تهيه گرديد. در مرحله مطالعه كمي نمونه اي به حجم 990 نفر با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي از ميان جامعه آماري مورد مطالعه انتخاب شدند. نتايج آزمون تي نشان داد از ميان عوامل شناسايي شده، فشار خرده فرهنگي 4/796، روحيه فرمانبرداري6/383، تفكر اخلاقي فايده گرا 13/702 و سرپرستي افراطي 2/939 اثر مثبت و معناداري بر هنجار پذيري انحرافي پليس دارد.