ارزيابي ژنوتوكسيسيتي به روش القاء ميكرونوكلئي با استفاده از لاروهاي آمفي بين Xenopus laevis

Evaluation of Genotoxicity by Measurement of Micronuclei Induction Using Amphibian Larvae Xenopus laevis

سابقه و هدف. مخاطرات ژنوتوكسيسيتي ( سموم تاثير گذار بر روي ژن ها ) يكي از نگراني‌هاي سازمان‌هاي محافظ محيط زيست مي‌باشد. ژنوتوكسين ها موادي هستند كه باعث بوجود آمدن تغييرات قابل توارث در ماده ژنتيكي سلول هاي جنيني، اسپرماتوسيت ها و اووسيت ها، مي شوند. با توجه به اينكه چنين مخاطراتي ممكن است از آب‌ ناشي شود، براي ارزيابي آن‌ها انجام آزمون‌هاي آزمايشگاهي آب با استفاده از ارگانيسم‌هايي كه در اين محيط زندگي مي‌كنند، ضروري مي‌باشد. اين مقاله اثرات ژنوتوكسيسيتي در محيط‌هاي آبي را روي لاروهاي گونه آمفي‌بين زنوپوس لاويس بررسي مي‌كند. مواد و وروش ها. زنوپوس لاويس گونه اي از قورباغه آبزي آفريقاي جنوبي از جنس زنوپوس است كه داراي 12 سانتي متر طول با سر و بدن مسطح بدون گوش و زبان خارجي مي باشد. ارگانيسم‌هاي مورد آزمون در مدت 12 روز در معرض محدوده‌اي از غلظت‌هاي نمونه تحت آزمون قرار مي‌گيرند. يك كنترل بدون نمونه ( كنترل منفي ) و يك كنترل با يك ماده مرجع ژنوتوكسيك ( كنترل مثبت ) در شرايط يكسان به‌طور موازي مورد آزمون قرار مي‌گيرند. يافته ها. با استفاده از كنترل مثبت، كيفيت معرف بيولوژيكي بررسي و آزمون تائيد مي‌شود. ميزان گلبول‌هاي قرمز با ميكرونوكلئي‌ براي هر غلظت از نمونه تحت آزمون و براي محلول‌هاي كنترل تعيين مي‌شود. ميزان گلبول‌هاي قرمز با ميكرونوكلئي براي هر غلظت با نتيجه كنترل منفي به منظور تعيين غلظت‌هايي كه ژنوتوكسيك مثبت را القاء مي‌كند، مقايسه مي‌شود. نتيجه گيري. مثبت بودن يك آزمون مي تواند براساس نتايج معني دار آماري در حداقل يكي از غلظت ها نسبت به كنترل منفي باشد و حداكثر غلظت، كه سميت حاد ايجاد كند، آزمون شده باشد و نتيجه آزمون مثبت باشد.

Aim and Background. Environmental protection requires taking into account the genotoxic hazards likely to concern different populations of ecosystems. Genotoxins are substances that cause heritable changes in the genetic material in germ cells, namely spermatocytes or oocytes. Since such hazards may emerge within waters, it is essential to assess them by means of laboratory tests that allow the evaluation, within aqueous environments of the genotoxicity of a water effluent substance or preparation with respect to organisms living in aquatic environments. This article describes a method that is likely to provide information in this field. Material and Methods. Within aqueous environments it highlights, the genotoxic effects on larvaes of the amphibian species, Xenopus laevis. Xenopus laevis is a species of South African aquatic frog of the genus Xenopus. African clawed frogs can grow up to a length of 12 cm. They have a flattened head and body, but no tongue or external ears. The tested organisms were exposed to a range of concentrations for 12 days. Results. The negative and positive controls were carried out in parallel under the same conditions. The positive control allows the quality of the biological reagent to be checked and the test to be validated. The rate of erythrocytes with micronuclei was determined for each test concentration and control solutions. The rate of erythrocytes with micronuclei for each concentration was compared to that of the negative control in order to determine the concentrations that induce a positive genotoxic effect. Conclusion. The positivity of a test can be based on the detection, with respect to the negative control, of a statistically significant response for at least one of the test concentrations and the maximum concentration which does not give rise to an acute toxicity has been determined and tested.