چكيده فارسي :
بر اثر تحولاتي كه در در دنياي معاصر روي داد، نگاه شاعران به عشق تغيير يافت و در نتيجه در شعر نو تغزلي دگرگوني هايي به وجود آمد. به طوري كه، عشق آن مضمون بزرگ، به دور از مفهوم نازل خود، و به دور از خواهش تن به عشق انساني و از قلمروي فردي به پهنه ي اجتماعي و از زمانه به زمان و تاريخ گسترش يافت. از اين رو ميبينيم كه شعر نو تغزلي در آثار شاعران بزرگ و صاحب سبك معاصر شيوه هاي مختلفي پيدا كرد. در اين پژوهش بر آنيم تا به شيوه ي تحليلي و توصيفي اين نكته را مورد بررسي و مداقه قرار دهيم، تا ببينيم اين تحولات در شعر نو تغزلي كدام يك از شاعران بنام معاصر تاثير گذاشته و اين دگرگوني ها در شعر آن ها به چه نحو بوده است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه نيما يوشيج با تغييراتي كه در صورت و معناي شعر فارسي ايجاد كرد، توانست سبك جديدي را بيافريند. اين شيوه ي جديد بيش از همه در آثار فريدون توللي جلوه گر شد. عاشقانه هاي شاملو به گونه مثلثِ شاعر، معشوق و اجتماع شكل پذيرفته و در سراسر تغزل هاي وي،تكاپويي پيوسته در يگانگي با معشوق، اجتماع و در نهايت همه ي انسان ها ديده مي شود. عاشقانه هاي سهراب سپهري از لحاظ نظام نظري و معناشناسي و نظام زيبايي شناسي، مبتني بر جهان نگري و ادراكِ عاطفي احساسي وزيباشناختي كاملاً متفاوت با پيشينه عاشقانه سرايي پارسي است.
چكيده لاتين :
Following the revolutions shaped in the contemporary world, the poets' views of love and, consequently, some features in modern romantic lyricism changed, so much so that in this type of poetry, the great content of love, away from its physical and lustful aspect, spread from individuals to the society and from the it contemporary time to ages and to history. In the present study, it has been attempted to find the contemporary poets whom the mentioned changes have influenced in terms of their modern romantic lyrics and also to consider how it happened, by the use of the descriptive-analytical method. The results suggest that, making changes in the form and meaning of the Persian poetry, Nima Yushij created a new style. This new approach was manifested mostly in the poems of Fereydoon Tavalloli. Shamluu's romantic lyrics were written as the triangle of the poet, beloved and society; and in most of his romantic poems, a continuous dynamism can be observed, being united with the beloved, society and ultimately with all human beings. Regarding the theoretical system, semantics and aesthetics, Sohrab Sepehri's romances are based on the universal view, emotional wisdom, emotional-sensational, and aesthetics that are completely different from the history of Persian romantic lyricism.
