بازتاب كهن الگوي مادر در شعر فروغ فرخزاد

The reflection of the mother's paradigm in ForughFarrokhzad poetry

كهن الگوها پندارهاي مشابه ملل مختلفند؛ نوعي تصوير ذهني جهان شمول كه مي توان بر اساس آن شخصيت و فرديت شاعران را ارزيابي كرد. يكي از مهم ترين كهن الگوها، مادر است كه در مظاهر ويژه اي جلوه مي كند. فروغ فرخزاد توانسته است هردو سوي مثبت و منفي اين كهن الگو را در اثر هنري خود نمايان سازد. هدف اصلي اين پژوهش تبيين روند كسب فرديت با رديابي بازتاب كهن الگوي مادر در شعر فروغ فرخزاد است. در اين پژوهش با روش تحليلي و توصيفي و از طريق نقد اسطوره گرا به واكاوي عناصر و مظاهر كهن الگوي مادر درشعر فروغ فرخزاد پرداخته شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد مظاهر كهن الگوي مادر در شعرهاي دوره دوم شاعري او بازتاب گسترده اي دارد و به اشكال مختلف از جمله: همذات پنداري، مادرزميني و ادغام با بزرگ بانو، مرگ و فنا، بازگشت و بقا و تداوم، نمود يافته است.

The analogues are similar to different nations; a kind of universal mental image that can be used to evaluate the personality and individuality of the poets. One of the most important hangovers is the mother, which appears in a special manifestation. ForoughFarrokhzad has been able to portray both the positive and negative side of this story in his artwork. The main purpose of this research is to explain the process of individualization by tracking the reflection of the mother's allegations in ForoughFarrokhzad's poetry. In this research, by analytical and descriptive method and through mythological critique, the elemental elements and manifestations of the mother's model in ForoughFarrokhzad have been discussed. The results of the research show that the manifestations of his mother's second poem in his poetic poetry reflect a wide variety of forms, including: conceptualization, conceptualization and integration with the grandfather, death and death, return and survival and continuity