بررسي روند تغييرات پوشش اراضي اصفهان در 4 دهه گذشته با استفاده از سنجش از دور

Isfahan Land Cover Change Detection in The Past 4 Decades Using Remote Sensing

سنجش از دور فناوري كليدي براي ارزيابي وسعت و ميزان تغييرات پوشش اراضي است. اطلاع از انواع تغييرات پوشش سطح زمين و فعاليت هاي انساني در قسمت هاي مختلف، به عنوان اطلاعات پايه براي برنامه ريزي هاي مختلف، از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين مطالعه تغييرات پوشش اراضي منطقه اصفهان بزرگ كه شامل شهر اصفهان و اراضي اطراف آن است طي 4 دهه گذشته مورد بررسي قرار گرفت. براي رسيدن به اهداف مطالعه از عكس هاي هوايي1:50000 سال 1334، تصاوير ماهواره اي MSS و TM و ETM+ به ترتيب براي شهريور ماه سال هاي 1351، 1369 و 1380 و نقشه هاي توپوگرافي شهر اصفهان و اراضي اطراف آن استفاده گرديد. تمامي عكس هاي هوايي و تصاوير ماهواره اي به روش نزديك‌ترين همسايه تصحيح هندسي شدند و RMSe كمتر از يك پيكسل گرديد. براي پردازش تصاوير، ابتدا مطابق با شاخص OIF، بهترين تركيب رنگي كاذب براي تصاوير تهيه شد، سپس با استفاده از روش طبقه بندي نظارت شده و نظارت نشده به صورت تلفيقي و به كارگيري شاخص NDVI نقشه هاي پوشش اراضي منطقه مورد مطالعه در 5 طبقه تهيه گرديد. در نهايت، نقشه هاي حاصله به روش مقايسه بعد از طبقه‌بندي مقايسه شدند. نتايج نشان مي دهد كه بيشترين توسعه مناطق شهري در بين سال‌هاي 1351 تا 1369 با گسترش متوسط 571 هكتار در هر سال و كمترين رشد آن بين سال‌هاي 1334 تا 1351 با مساحتي حدود 324 هكتار در هر سال رخ داده است. اما در طي سال هاي 1334 تا 1351 با كاهش متوسط سالانه 1263 هكتار، بيشترين تخريب پوشش سبز منطقه مورد مطالعه روي داده است.

Remote sensing is the main technology for assessing expansion and rate of land cover changes. Knowing the different kinds of land cover changes and human activities in different parts of lands, as the base information for different planning is especially important. In this study, the land cover changes of Isfahan city that is consist of Isfahan and its` surrounded area was studied for the past 4 decades. For researching the study objectives, the aerial photos with scale of 1:50000 taken in 1955, MSS, TM and ETM+ images from Landsat satellite taken respectively in 1972, 1990 and 2001 and the topography maps of Isfahan city and its` surrounding were used. All of the aerial photos and satellite images with the nearest neighbor sampling were georegistered with the RMSe less than one pixel. For image processing, the best false colored composite image was first produced according to OIF index. Then land cover maps of the studied area were produced in 5 classes by using the combination of supervised and unsupervised classification and NDVI index. At the end, the produced maps compared with post-classification method. The results showed that the most urban area sprawl was occurred between 1972-1990 with the mean of 571 ha in a year and the least growth was come about between 1955-1972 with approximately 324 ha in a year. However, by declining the annual mean of green cover 1263 ha during 1955-1972, the most green cover demolition occurred in study area.