اثربخشي رفتار درماني ديالكتيكي بر خودكارآمدي زنان داراي اختلال شخصيت وابسته شهر تهران

Effectivenessof Dialectical Behaviour Therapy on Self-Efficacy and Interpersonal Problems of Women with Dependent Personality Disorder

اختلال شخصيت الگوي پايداري از رفتار و تجربه دروني است كه با انتظارات فرهنگي به ميزان قابل ملاحظه اي مغايرت دارد، فراگير و انعطاف ناپذير است، در دوران نوجواني يا بزرگسالي آغاز مي شود، در طي زمان پايدار است و به پريشاني و اختلال منجر مي شود يكي از انوع اختلالات شخصيت، اختلال شخصيت وابسته است. اين به واقع سازگارانه و طبيعي ست كه آدميان نيازمند برقراري ارتباط با ديگران و ياري گرفتن از آن ها باشند، اما در افراد داراي اختلال شخصيت وابسته اين نيازهاي وابستگي بيش از اندازه بوده و مي توانند كاملاً مشكل ساز باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي رفتار درماني ديالكتيكي بر خودكارآمدي زنان داراي شخصيت وابسته است. بدين منظور از ميان زنان مراجعه كننده به كلينيك هاي مشاوره شهر تهران تعداد 30 نفر كه بر اساس آزمون ميلون (MCMI) داراي شخصيت وابسته بودند به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفي در گروههاي آزمايش و گروه كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش در معرض 10 جلسه رفتار درماني ديالكتيكي و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. پيش از انجام مداخلات و بلافاصله پس از انجام مداخلات هر دو گروه به وسيله آزمون خودكارآمدي عمومي شرر مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد در بين گروه هاي آزمايش و كنترل، با ثابت نگه داشتن اثر پيش آزمون، تفاوت معنادار وجود دارد p<0.01 در نتيجه اثربخشي رفتار درماني ديالكتيكي بر بهبود خودكارآمدي زنان داراي شخصيت وابسته تاييد مي شود.

Personality disorders are a consistent behavioural and inner experience pattern that is considerably at odds with cultural expectations. It is pervasive, inflexible, stable over time (it may develop into confusion and disorder), and begins during adolescence or adulthood. One of the many types of personality problems is the dependent personality disorder. It is a natural need for human beings to communicate with and ask for help from others but people with dependent personality disorder tend to show too much need for these bounds which can surely be troublesome. This article aims to study the effectiveness of dialectical behavioural therapy on self-efficacy of females with dependent personality disorder. For this purpose, 30 women diagnosed with dependent personality disorder through MCMI test were chosen out of the women who visited consultation centers in Tehran. These subjects randomly selected were assigned into control and experiment groups. The experiment group went through 10 sessions of dialectical behavioural therapy while the control group were put in the waiting list. Before and immediately after the interventions all groups went through Sherer general efficacy test. Results show that by stabilizing the pre-test effects there is a significant difference between the control and test group (P<0. 01). As a result, the effectiveness of dialectical behavioural therapy for improving the self-efficacy of women with dependent personality disorder is confirmed.