بررسي كيفيت زندگي و ارتباط آن با عزت نفس در مبتلايان به ديابت نوع دو مراجعه كننده به درمانگاه ديابت بيمارستان امام خميني(ره) اردبيل در سال 1390: گزارش كوتاه

The Relationship Between Quality of Life and Self-Esteem in Patients with Type 2 Diabetes in Ardabil 2011: A Short Report

زمينه و هدف: ديابت نوع دو، بيماري متابوليك مزمني است كه با احساس شكست و نااميدي به دليل جدال با بيماري و برنامه ريزي درمان آن همراه بوده و احساس خوب بودن روحي و اجتماعي مبتلايان به ديابت را تحت تاثير قرار مي دهد. هدف مطالعه حاضر تعيين سطح كيفيت زندگي و ارتباط آن با عزت نفس در مبتلايان به ديابت نوع دو بوده است. مواد و روش ها: در اين پژوهش توصيفي- مقطعي، 280 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو به روش تصادفي بررسي شده اند. ابزار گردآوري داده ها شامل : پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك ، پرسش نامه عزت نف س Rosenberg و پرسش نامه كيفيت زندگي بيماري هاي مزمن Farrel and Grant بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون استفاده گرديد. يافته ها: اكثريت مبتلايان به ديابت نوع دو، 106 نفر (37/4%) سطح عزت نفس و 123 نفر (43/9%) سطح كيفيت زندگي پايين داشتند. نتايج حاصل از آزمون مجذور كاي نشان داد كه بين كيفيت زندگي و عزت نفس ارتباط آماري مثبتي وجود داشته است (0/001= p ). نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه كيفيت زندگي و عزت نفس ارتباط مثبت و مستقيمي با هم دارند. پيشنهاد مي شود با ارائه برنامه هاي آموزشي و ارتقاء كيفيت زندگي، عزت نفس اين بيماران افزايش داده شود تا از عوارض ناشي از كيفيت زندگي و عزت نفس پايين از جمله عدم پي گيري درمان، عدم كنترل قند خون و مراقبت ناكافي از خود پيش گيري شود.

Background and Objectives: Type 2 diabetes is a chronic metabolic disease and a major global health problem. Individuals with this disorder commonly suffer from feelings of failure and despair. Therefore struggling with this illness and treatment procces affects their mental and social well-being. This study aimed to determine the relationship between self-esteem and quality of life in people with type 2 diabetes. Materials and Methods: This cross-sectional study was performed on 280 type 2 diabetes patients admitted to clinic of diabetes in Imam Khomeini Hospital at Ardebil, Iran in 2011. The questionnaires were composed of socio-demographic information, Farrell & Grant and Rosenberg’s Self-Esteem questionnaires. The data were analyzed using SPSS and descriptive analysis, Chi-square test was used. Results: This study showed that 106 patients with type 2diabetes, (37.4%) had low self-esteem and 123 (43.9%) had low quality of life level. But the results of the chi-square test (P=0.001) and Pearson correlation (r=o.89) indicated that there was a significant statistical relationship between quality of life and self-esteem in these patients. Conclusion: Our study showed that quality of life and self-esteem have direct and positive relationships. It is suggested that whit educational programs and upgrading the quality of life for these patients, the level of selfesteem will increase and it can prevent the complications of low self- esteem such as lack of follow-up treatment, lack of blood sugar control and inadequate care in these patients.