مولفه هاي فردي موثر بر توسعه كارآفريني سازماني در بيمارستان هاي دولتي ايران

Individual Features Affecting Organizational Entrepreneurship Development in Iranian Public Hospitals

زمينه و هدف: مولفه هاي فردي موثر بر كارآفريني سازماني، سازه هايي هستند كه به صورت ذاتي و يا اكتسابي در افراد وجود داشته و آن ها را به صورت آگاهانه يا ناخودآگاه به سمت اقدامات كارآفرينانه سوق مي دهند . هدف اصلي اين مطالعه تعيين مولفه هاي فردي موثر بر كارآفريني در بيمارستان هاي دولتي ايران و ميزان تاثير آن ها بر اقدامات كارآفرينانه بود . مواد و روش ها: محيط پژوهش در اين مطالعه توصيفي را دوازده بيمارستان قطب علمي كشور و ن مونه آماري آن را 500 نفر از مديران مياني و كارشناسان اين بيمارستان ها كه داراي مدرك تحصيلي ليسانس به بالا بوده با حداقل سه سال سابقه كار، تشكيل مي داد. در اين پژوهش، از روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده استفاده گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه استاندارد مركز كارآفريني دارهام ( Durham ) و براي تحليل آن ها از روش هاي تحليل عاملي، تحليل مسير و برازش مدل با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و LISREL استفاده شد. يافته ها: در تحليل عاملي اكتشافي بر روي مولفه هاي « بعد فردي كارآفريني » مقدار شاخص آماره ( KMO ) برابر با 0/5 و سطح احتمال آماره آزمون كريت بارتلت (Krit Bartlet) نيز كمتر از 0/05 به دست آمد . مجموع واريانس پوششي براي گويه هاي استخراج شده به ميزان 1/43 بوده و دسته بندي صورت گرفته نيز 71/6% از واريانس را پوشش مي دهد كه بيانگر مناسب بودن مولفه هاي فردي استخراج شده در اين مدل و همچنين مناسب بودن وضعيت داده هاي اين مولفه ها براي تحليل عاملي بود. مقادير شاخص هاي نيكويي برازش AGFI ، GFI ، CFI ، RFI ، NFI و IFI اين مدل پايين تر از ميزان قابل قبول (0/9) و مقدار RMSEA نيز 0/14 و نامناسب ارزيابي گرديد. نتيجه گيري: وجود مولفه هاي منتخب بعد فردي اين پژوهش از زير بعد هاي شخصيتي، شناختي و مهارتي در بيمارستان هاي دولتي ايران تاييد گرديد با اين وجود ، اين ويژگي ها در نمونه انتخاب شده به گونه اي هستند كه منجر به تشويق و توسعه كارآفريني در اين بيمارستان ها نمي گردند.

Background and Objectives: The individual features affecting organizational entrepreneurship are features that exist in people as innate or acquired, which shift people towards entrepreneurial activities unconsciously or consciously. The main objective of the present study was to identify the effective individual features on the organizational entrepreneurship in Iranian public hospitals and estimating their effectiveness on entrepreneurial activities. Materials and Methods: This descriptive research was done on 12 scientific pole hospitals in Iran. The statistical classified random sampling method was applied in which 500 of operational managers and experts including the supervisors, head nurses, nurses and the experts of official affairs who had at least a bachelor’s degree with three years of work history. Were selected for data collection, the standard questionnaire of Durham Entrepreunurship Center was used and methods such as factor analysis, path analysis and model fitness by means of SPSS and LISREL software were applied to analyze the data. Results: In the Exploratory factor analysis of the effective environmental component on organizational entrepreneurship the amount of KMO Index of individual features was 0.5 their p-value was under 0.05 and the total variance cover was 71.6 percent, which means the derivate organizational values were really suitable. The amounts of fitness accuracy of CFI, NFI, RFI, IFI,GFI and AGFI of this model were all less than 0.9 and the amount of RMSEA was 0.14 which was not suitable. Therefore, the theory of relationship between the individual features and organizational entrepreneurship was denied. Conclusion: The existence of selected individual features of this research, personality, cognitive and skill subdimensions in public hospitals in Iran was confirmed. However, these features are in such a way that do not aim to encourage and develop entrepreneurship in these hospitals.