ارزيابي مديران بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران با استفاده از مدل بازخور 360 درجه

Evaluation of Managers Based on 360- Degree Feedback in Teaching Hospitals of Tehran University of Medical Sciences

زمينه و هدف: چنانچه در راس سازمان ها مديران شايسته و باتجربه قرار گيرند، موفقيت سازمان ها در رسيدن به اهداف خود تضمين خواهد شد و همچنين سازمان با حداقل امكانات مي تواند به بيشترين بازدهي دست يابد. اين پژوهش مي تواند منجر به آگاهي بيشتر در زمينه شايستگي مديران بيمارستان گردد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي در بهار و تابستان سال 1389 انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل مديران كليه بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران بود . براي جمع آوري داده هاي شايستگي مديران از پرسش نامه استاندارد شركت BROWN كه بر اساس مدل بازخور 360 درجه و در 8 بخش بر اساس مقياس ليكرت طراحي شده استفاده شد. شصت و سه پرسش نامه بين كليه مديران، روسا، همتايان مدير و مديران زيرمجموعه ايشان در 7 بيمارستان شريعتي، سينا، اميراعلم، مركز طبي كودكان، فارابي، وليعصر (عج) و امام خميني تهران كه بر اساس روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند، توزيع گرديد. در تحليل داده ها ميانگين بالاي 80 عوامل مورد بررسي، در زمره شايستگي هاي برتر قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان داد كه مديران، در زمينه كار تيمي با كسب 93/14 امتياز داراي بيشترين توانايي و در زمينه برنامه ريزي با كسب 84/64 امتياز داراي كمترين توانايي هستند. بنابراين مديران، از ديدگاه خود در همه زمينه ها توانستند به حد معيار براي شايستگي برتر دست يابند. از ديدگاه مافوق مديران نيز، آن ها توانستند در تمام زمينه ها به شايستگي برتر دست يابند. از ديدگاه همتايان و مديران زير مجموعه، مديران در هيچ زمينه اي داراي شايستگي برتر نبودند. نتيجه گيري: از آنجا كه مديران مورد مطالعه در زمينه مديريت منابع انساني توانايي كمتر داشته، لذا با توجه به اهميت مسئله منابع انساني بايد برنامه ريزي جامع در مورد آموزش مهارت ها انجام شود و همچنين براي بهبود كار تيمي بايد برنامه هاي توسعه اي انجام شود .

Background and Objectives: Organizations with competent and experienced managers will be more successful in achieving their goals and can reach the highest efficiency. This study could lead to more awarness about hospital managers competency. Matrials and Methods: This cross-sectional study was performed during spring and summer 2010. Population included all managers of Teaching Hospitals of Tehran University of Medical Sciences, in which seven hospitals were selected as sample size by random sampling method. Research instrument was standard questionnaire of Brown Company. It was designed according to 360- degree feedback model and included 62 questions which were drawn up in eight parts with Likert 5- degree scale. Sixty three questionnaires were distributed among the managers, supervisors, peers and subordinates of managers in the hospitals by the researchers. In the data analysis the average of 80 was considered as superior competency. Results: In terms of team work, the managers had the most potential and in terms of programming concerning competency they had the least potential. In the view of managers and supervisor, the managers in all the terms had superior competency. In view of the peers of managers and subordinates, the managers in all the terms had no superior competency. Conclusion: According to the findings of this study, in terms of team work, the managers had the most potential and in terms of programming concerning competency they had the least potential. Therefore, considering the importance of human resource management, comprehensive training plan should be done in this field and also for continuously improving managers’ skills in teamwork, development program should be implemented.