ارزيابي و مقايسه سطح توسعه يافتگي سكونتگاه هاي روستايي و شهري از ديدگاه ساكنان محلي: مطالعه موردي شهرستان مينودشت

شناخت وضعيت توسعهيافتگي، قابليتها و تنگناهاي سكونتگاهها در برنامهريزي ناحيهاي بسيار اهميت دارد. از اينرو، تحقيق حاضر، با رويكردي توصيفي- تحليلي بر مبناي مطالعات كتابخانهاي و ميداني، به ارزيابي و مقايسه سطح توسعهيافتگي سكونتگاههاي روستايي و شهري از ديدگاه ساكنان محلي پرداخته است. بدين منظور، شهر مينودشت و چهارده روستاي اطراف آن به عنوان سكونتگاههاي نمونه انتخاب و بررسي شدند. در راستاي سنجش سطح توسعهيافتگي سكونتگاههاي مورد مطالعه، با استفاده از روش دلفي و با مشاركت دوازده كارشناس، 46 شاخص استخراج شد. نتايج تحقيق نشان داد كه در اكثر شاخص هاي مورد مطالعه، وضعيت توسعهيافتگي مينودشت نسبت به روستاهاي مورد مطالعه بهتر است و در اين زمينه، به لحاظ آماري، تفاوت معنيدار وجود دارد؛ همچنين، بر مبناي شيوه تحليل خوشهاي سلسلهمراتبي، سكونتگاههاي مورد مطالعه به پنج خوشه تقسيم ميشوند.

Assessing the development of settlements in area planning is very important. Thus, this study aimed at assessing and comparing the development levels in rural and urban settlements of Minoodasht county of Iran from the viewpoint of local residents. It was xonducted in a descriptive and analytical research method and the required data were collected through library and field studies. Using Cochran sampling formula, a sample size of 382 people was selected the county as well as its fourteen villages. In order to assess the level of development, 46 variables were extracted by using Delphi method with the participation of twelve experts. The results showed that Minoodasht settlements were better developed than its village settlements in most indices and there was a statistically significant difference between them; also, the settlements were divided into five clusters through hierarchical cluster analysis techniques.