آثار معاذير اضطرار و ضرورت در مسئوليت بين المللي دولت ها

The Reflections of the Distress and Necessity Circumstances on International Responsibility of States

مسئوليت بين المللي دولت ها جوهره حقوق بين الملل است و منشا آن نيز به گستردگي منابع حقوق بين الملل مي باشد. به عبارت ديگر عصاره حقوق بين الملل در دوران معاصر مسئوليت بين المللي دولت هاست. بنابراين تبيين دقيق مسئوليت بين المللي دولت و ملزم بودن به آن، موجب توسعه ضمانت اجراي حقوق بين الملل است. حقوق بين الملل به رغم واضح بودن قواعد و قوانين، معاذيري را بر قاعده ايفاي تعهدات و مسئوليت پذيرفته است. در اين پژوهش فقط به بررسي آثار دو نوع از معاذير ششگانه رافع مسئوليت، تحت عناوين اضطرار و ضرورت مي پردازيم. اضطرار و ضرورت از جمله معاذير رافع مسئوليت هستند كه غالباً دولت ها به آن ها استناد مي كنند لذا بايد گستره و شرايط اعمال آن مشخص شود. شرايط اعمال اضطرار و ضرورت چيست؟ آيا بين دو منافع بايد تناسبي باشد يا نه؟ در اضطرار خطر جاني براي انسان ناشي از حادثه اي غير قابل پيش بيني است، ولي ضرورت براي حفاظت از منافع اساسي دولت در مقابل خطر شديد و فوري مي باشد. معاذير اضطرار و ضرورت موجب اختتام يا الغاي تعهد نمي شوند بلكه توجيهي براي عدم اجراي آن تعهد تا زمان تداوم شرايط مي باشد و اجراي تعهد تا پايان وضعيت بي اثر مي گردد.