بررسي مقاومت دارويي سويه هاي استافيلوكوكوس اوررئوس مقاوم به آنتي-بيوتيك ونكومايسين در برخي از بيمارستان هاي شهر رشت

Surveying drug resistance of Staphylococcus aureus strains resistant to the antibiotic vancomycin in some hospitals in Rasht

سابقه و هدف: استافيلوكوكوس اورئوس از مهم ترين عوامل عفونت هاي بيمارستاني و اكتسابي از جامعه است و نسبت به طيف وسيعي از آنتي بيوتيك ها مقاومت نشان مي دهد. هدف از اين مطالعه، بررسي فنوتيپي و مولكولي ايزوله هاي باليني استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به ونكومايسين جدا شده از بيمارستان هاي شهر رشت در يك دوره شش ماهه (بهمن 94 تاتير 95) بود. روش بررسي: 217 نمونه باليني از بخش هاي مختلف بيمارستان هاي شهر رشت جمع آوري شدند. ايزوله هاي استافيلوكوكوس اورئوس با تست هاي بيوشيميايي تعيين هويت شدند. جهت تعيين مقاومت ميكروبي سويه ها به آنتي بيوتيك ونكومايسين از آزمون هاي فنوتيپي ديسك ديفيوژن (طبق دستورالعمل CLSI) و حداقل غلظت مهار كنندگي به روش ماكرودايلوشن براث استفاده شد. همچنين حضور ژن VanA، كد كننده مقاومت به آنتي بيوتيك ونكومايسين در ايزوله هاي جدا شده، به روش PCR مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: 67 سويه استافيلوكوكوس اورئوس تعيين هويت شدند. در تست تعيين مقاومت آنتي بيوتيكي به روش ديسك ديفيوژن، ميزان مقاومت به آنتي بيوتيك هاي كلرامفنيكل 10/5درصد، جنتامايسين 25/37درصد، تتراسايكلين 37/32درصد، ونكومايسين 38/80 درصد، اگـزاسيلين 44/70درصد، پني سيلين 100درصد بود. در روش ماكرودايلوشن براث، 22/4 درصد نمونه ها مقاومت به ونكومايسين را نشان دادند. در روش PCR، براي ژن VanA باندي مشاهده نشد. نتيجه گيري: توصيه مي شود در مطالعات مولكولي، حضور ژن هاي VanA و VanB هر دو بررسي شود، چرا كه علت مقاومت مي تواند مربوط به حضور ژن VanB باشد

Background: Staphylococcus aureus, as a most important cause of nosocomial and community-acquired infections, shows resistance to a wide range of antibiotics. The aim of this study was the phenotypic and molecular study of clinical isolates of vancomycin-resistant Staphylococcus aureus isolated from hospitals in Rasht in a six- month period (February 2015 to July 95). Materials and methods: 217 clinical samples were collected from different wards of hospitals in Rasht. Staphylococcus aureus isolates were identified by biochemical tests. To determine microbial resistance of the strains to antibiotic vancomycin, phenotypic tests of disk diffusion (according to the CLSI), and minimum Inhibitory concentration in microdilution broth method were used. Also, the presence of VanA gene, encoding resistance to the antibiotic vancomycin in separated isolate was evaluated by PCR method. Results: 67 Staphylococcus aureus were identified. In the test determining resistance to the antibiotic by disk diffusion method, the results in terms of resistance rate against antibiotics was as follow: 10.5% chloramphenicol, 25.37% gentamicin, 37.32% tetracyclin, 38.80% vancomycin, 44.7% oxacillin and 100% penicillin. In the microdilution broth, 22.4% of the samples showed resistance to vancomycin. In PCR, no band was observed for genes VanA. Conclusion: It is recommended that in molecular studies, the presence of genes VanA and VanB is assessed; since the resistance could be related to the presence of VanB gene.