اثر پرداخت غير مشروط يارانه‌هاي نقدي بر تخصيص زمان خانوارها : ارزيابي اثر يك سياست اجرا شده

The Impact of Unconditional Subsidy Transfers on Households’ Time Allocation: Evaluation of an Implemented Policy

هدف از انجام اين پژوهش، برآورد اثر اجراي سياست اصلاح پرداخت يارانه‌هاي انرژي بر ساعات كار هفتگي سرپرست خانوارهاي شهري و روستايي در سال‌هاي 1391-1389 است. براي اندازه‌گيري واكنش افراد به دريافت يارانه­ ها از تكنيك تفاضل در تفاضل استفاده مي­شود. براي اين منظور خانوارهاي سال 1389 را با توجه به دريافت و عدم دريافت يارانه، به دو گروه كنترل و برنامه تقسيم مي‌گردد. با روش رگرسيون تفاضل در تفاضل (حداقل مربعات معمولي، متغير ابزاري و انتخاب نمونه هكمن)، اثر سياست را روي عرضه ساعات كار در شغل اول و دوم سرپرست خانوار بررسي مي‌كنيم. نخست اينكه آزمون‌هاي پليس ­بو فرض مهم موازي بودن روندهاي پيش از اجراي برنامه را تأييد مي­كند. از اين نظر مي­توان به يافته­ هاي رگرسيون‌ها از نظر آماري اعتماد داشت. سپس، نتايج نشان مي‌دهد كه سياست اصلاح يارانه‌ها، اثر معناداري در تغيير ميزان ساعات كار نه در شغل اول و نه در شغل دوم در ميان خانوارهاي ايراني اعم از شهري و روستايي نداشته است. اين يافته ­ها از استحكام كاملي برخوردار بوده و باتغيير روش برآورد و اضافه يا كم كردن متغيرهاي كنترلي تغييري در نتايج ايجاد نمي ­شود. پدران ايراني برغم دريافت درآمد غيركاري تقاضاي خود براي فراغت را افزايش نداده و درآمد حاصل را براي خانواده خود صرف كرده­ اند. از اين جهت توزيع يارانه ­هاي نقدي بهينه بوده است.

This research aims to assess the effect of unconditional cash subsidy transfer (which is instead of energy subsidies) on the labor supply of Head of household in Iran. I use data from the households' Income and expenditures survey of Statistical center of Iran for 2010-1012. I conduct the policy evaluation by a Difference-in-Difference strategy. In this regard, according to the household situations in receiving or not receiving the cash transfer, I divide the households into treatment and control groups. With using Dif in Dif estimators (ordinary least square, instrumental variable and Heckman's sample selection) I examine the effects of the policy on allocated hours on first and second jobs. The findings show that there is not the remarkable significant effect from cash transfer to the time allocation decision among Iranian household heads.