رابطه‌ ي سبك‌هاي هويتي با رضايت زناشويي در زوج‌هاي متاهل شهر تهران

A study of the relationship between identity styles and marital satisfaction among spouses in Tehran

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تعيين رابطه بين سبك‌هاي هويتي و رضايت زناشويي در زوج‌هاي متاهل شهر تهران بود. روش‌كار: روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل زوجين متاهل تهران در سال 95-94 بودند كه از ميان آن‌ها نمونه‌اي به تعداد 150 نفر (75 نفر مرد و 75 نفر زن) به روش تصادفي خوشه‌اي از سطح شهر انتخاب شدند. جهت سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسش‌نامه‌هاي رضايت زناشويي انريچ و سبك‌هاي هويتي برزونسكي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد فقط ضريب همبستگي بين تعهد در هويت پردازش شده و رضايت زناشويي با اطمينان 99 درصد به صورت مستقيم معني‌دار است (0/34=r). نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از اين بود كه هر چه ميزان تعهد متاهلين در هويت پردازش شده، بيشتر باشد، رضايت بيشتري در روابط زناشويي خود دارند.

Introduction: The present study aimed at examining the relationship between identity styles and marital satisfaction of spouses in Tehran. Materials and Methods: The descriptive-correlational method was used. The population included all spouses in Tehran in 2015. Form among the population, a sample of 150 individuals (75 men and 75 women) were selected through cluster sampling. To measure the variables under study, ENRICH marital satisfaction scale as well as Berzonsky’s identity style scale were used. Results:The results indicated that only the correlation coefficient of commitment in processed identity and marital satisfaction is significant at the 99% confidence level (r= 0.34). Conclusion: The results revealed that higher the commitment of the spouses in processed identity, the more they will bee satisfied with their marriage.