بررسي اثربخشي آموزش هوش هيجاني بر بهبود كيفيت زندگي، كاهش علايم اضطراب و افسردگي در سالمندان ساكن سراي سالمندان خصوصي شهر تهران

Evaluation of emotional intelligence training efficiency aimed at improving the quality of life, reducing symptoms of anxiety and depression among the elderly in Tehran nursing home

مقدمه: هوش هيجاني به عنوان يك مفهوم نوپديد موضوعي است كه به جايگاه و نقش هيجانات، احساسات و عواطف و تنظيم آن‌ها در انسان اشاره دارد و از آن به عنوان يك متغير مرتبط با كيفيت زندگي، اضطراب و افسردگي نام برده مي‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش هوش هيجاني بر بهبود كيفيت زندگي، كاهش علايم اضطراب و افسردگي در سالمندان ساكن سراي سالمندان خصوصي شهر تهران بود. روش‌ كار: اين پژوهش باليني بر روي 24 نفراز سالمندان ساكن سراي خصوصي سالمندان با روش نمونه‌ گيري در دسترس انجام گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب و افسردگي بك و پرسشنامه كيفيت زندگي (SF-36) بود. گروه آزمون تحت آموزش هوش هيجاني قرار گرفتند در حالي كه گروه شاهد هيچ آموزشي دريافت ننمودند. نتايج توسط نرم‌افزار SPSS مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ ها: آموزش هوش هيجاني تاثير مثبت و معني‌داري بر بهبود كيفيت زندگي، بهبود علايم رواني و كاهش علايم اضطراب و افسردگي سالمندان ساكن سراي سالمندان داشته است (0/05>P). نتيجه‌ گيري: نتايج به دست آمده حاكي است كه هوش هيجاني مي‌تواند به عنوان يك متغير تعديل‌كننده و مهم، تاثير تعيين كننده‌اي بر بهبود كيفيت زندگي، كاهش علايم اضطراب و افسردگي سالمندان داشته باشد.

Introduction: Emotional intelligence as an emerging concept is something that refers to status and role of feelings and emotions and dealing with them in human. It is known as a variable associated with quality of life, anxiety and depression. The purpose of present study is evaluation of emotional intelligence training efficiency on improving the quality of life, reducing symptoms of anxiety and depression among residents of private nursing homes in Tehran. Materials and Methods: This clinical study was conducted on 24 elderly persons of private nursing homes and convenience sampling method was used to sampling. The Beck Depression and anxiety Inventories and SF-36 questionnaire were selected as research tools. In this study, the experimental group were trained in emotional intelligence, while the control group did not received any training. The results were analyzed by SPSS. Results:Emotional intelligence training has a positive and significant impact on improving the quality of life, mental symptoms and reducing symptoms of anxiety and depression among the elderly in nursing home. Conclusion: The results indicate that emotional intelligence as an important and moderating variable can make a decisive impact on improving the quality of life, reducing symptoms of anxiety and depression in the elderly.