تحليلي بر وضعيت مسكن استان اصفهان با استفاده از تحليل عاملي و ويكور

Analysis of the housing situation in Isfahan

آگاهي از وضعيت مسكن در فرايند برنامه‌ريزي‌هاي منطقه‌اي، استفاده از شاخص‌هاي مسكن است. اين شاخص‌ها كه نشان‌دهنده وضعيت كمي و كيفي مساكن در هر مقطع زماني است راهنمايي مؤثر براي بهبود برنامه‌ريزي مسكن آينده است. هدف اصلي پژوهش حاضر، تحليل و بررسي وضعيت مسكن استان اصفهان با استفاده از شاخص‌هاي كمي و كيفي مسكن و نيز تعيين عوامل مؤثر در بهبود شاخص‌هاي مزبور و رتبه‌بندي و سطح‌بندي نواحي استان بر اساس مدل‌هاي كمي برنامه‌ريزي منطقه‌اي مي‌باشد. نوع پژوهش كاربردي و روش مطالعه تحليلي و توصيفي است. آمار و اطلاعات موردنياز تحقيق از نتايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1390 گردآوري ‌شده است. سپس با استفاده از 26 متغير، نسبت به ايجاد 22 شاخص انتخابي اقدام گرديد. تعداد 22 شاخص انتخابي با روش تحليل عاملي به 4 عامل تقليل يافت كه اين عوامل جمعاً 97/62 درصد از واريانس را در برمي‌گيرند. درنهايت به‌منظور رتبه‌بندي و سطح‌بندي شهرستان‌هاي استان از تكنيك ويكور استفاده‌شده است. نتايج نشان‌دهنده اين است كه در بين 4 عامل، عامل زيربنايي با مقدار ويژه‌ي 16/71، به‌تنهايي 76/02 درصد از واريانس را در برمي‌گيرد و بيشترين تأثير را در بين چهار عامل مؤثر دارد؛ و به‌منظور سطح‌بندي نواحي از روش VIKOR استفاده و شهرستان‌هاي استان به 5 گروه طبقه‌بندي‌شده‌اند كه بر اساس آن شهرستان اصفهان با ضريب صفر رتبه اول و شهرستان فريدون‌شهر با ضريب 1 در رتبه آخر قرار دارد. به عبارتي 17/4 درصد شهرستان‌هاي استان در سطح بسيار برخوردار، 17/4 درصد در سطح برخوردار، 8/69 در سطح نسبتاً برخوردار و 30/43 درصد در سطح محروم و 26/08 درصد سطح بسيار محروم را به خود اختصاص داده‌اند.

The main purpose of the study, analysis and evaluation of quantitative and qualitative indicators of the province housing accommodation, and also determining factors in improving the indicators and the grading and ranking of sites based on the application of quantitative models of regional planning. Applied research is descriptive and analytical study. The data for the study was obtained from the 1390 Population and Housing Census results. Using 26 variables to create an index of 22. A total of 22 index was reduced by factor analysis to four factors that together cause 97/62% of the variance in the fall. Finally, in order to rank and categorize Vikor city of the province of the techniques used. Results indicate that the fourth factor underlying the special value 16/71, only 76/02% of the variance and includes four factors are among the most effective. In order to use VIKOR method of grading areas of the province and the city have been classified into five groups.The zero-based index of the first rank, and city to city Feridounshahr coefficient 1 The final is ranking, In other words 17/4 % The city's high level of, 26/08% most deprived area into account