بررسي نقش اعتبارات اعطايي بانك كشاورزي در توسعه روستايي: مطالعه موردي استان تهران

تحقيق توصيفي- تحليلي حاضر با هدف بررسي نقش اعتبارات اعطايي بانك كشاورزي در توسعه روستايي و با استفاده از روش پيمايشي انجام گرفت. كشاورزاني كه در فاصله سال هاي 1392 تا 1393 حداقل يك بار از تسهيلات كشاورزي بانك كشاورزي استفاده كرده بودند، جامعه آماري تحقيق را تشكيل مي دادند. ابزار اصلي تحقيق پرسشنامه بود كه روايي آن با كسب نظرات اساتيد توسعه روستايي تاييدو پايايي آن از طريق آزمون مقدماتي 0/79 تعيين شد. ﺑﺮاي ﺗﺤﻠ ﯿ ﻞ دادهﻫﺎ، از تحليل عاملي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. بر اساس نتايج بهدست آمده از تحليل عاملي مرتبه دوم، بار عاملي تاثير اعتبارات كشاورزي بر سازه هاي توسعه اقتصادي، توسعه زيست محيطي، توسعه اجتماعي- فرهنگي و توسعه زيرساختي بهترتيب 0/45، 0/72، 0/61 و 0/58 ارزيابي شد؛ همچنين، اعتبارات كشاورزي بر توسعه كالبدي تاثير معني دار نداشت.

This study descriptive and analytical study aimed at investigating the role of the credits granted by Agricultural Bank (Keshavarzi Bank of Iran) on rural development in Tehran province. It was conducted in a survey method. The statistical population consisted of farmers who had used the agricultural facilities of the bank at least one time during 2013-14. The study was mainly carried out through a questionnaire, the validity of which was obtained by using a panel of experts and masters in the rural development field. The reliability of the questionnaire was found and confirmed through a pre-test and the calculation by Cronbach Alpha. Based on the results, the agricultural credits were effective on various economic, ecological, social-cultural and structural developments with 0.77, 0.72, 0.61, and 0.58 load factors, respectively; also, the agricultural credits had no significant effect on the physical development.