بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي مقياس امنيت و لذت اجتماعي

(Psychometric properties of Social Safeness and Pleasure Scale (SSPS

مقدمه: پژوهش‌ها نشان داده‌اند كه امنيت اجتماعي يك عامل آسيب‌پذيري فراتشخيصي در گستره‌اي از مشكلات روان‌شناختي است. از اين ‌رو به نظر مي‌رسد ضروري است كه پژوهشگران و متخصصان باليني، اين مولفه را در بررسي‌هاي آسيب‌شناسي خود، مورد توجه قرار دهند. براي رسيدن به اين مهم، نخستين گام، آماده‌سازي يك شاخص مناسب براي ارزيابي سازه‌ي مورد نظر است. هدف مطالعه‌ي حاضر، بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي نسخه‌ي فارسي مقياس امنيت و لذت اجتماعي (SSPS) بود. روش‌كار: فرآيند ترجمه و بازترجمه براي تهيه‌ي نسخه‌ي فارسي SSPS انجام شد. 521 نفر از دانشجويان سه دانشگاه در تهران در سال تحصيلي 95-1394 به شيوه‌ي نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به مقياس امنيت و لذت اجتماعي به همراه پرسش‌نامه‌هاي مشكلات بين‌فردي، افسردگي بك و هراس اجتماعي پاسخ دادند. براي بررسي اعتبار مقياس از اعتبار سازه (تحليل عاملي اكتشافي و تاييدي) و اعتبار واگرا استفاده شد. به اين منظور نمونه به طور تصادفي به دو بخش 300 نفري براي تحليل عاملي اكتشافي و 221 نفري براي تحليل عاملي تاييدي تقسيم شد. براي بررسي پايايي مقياس از روش‌هاي آلفاي كرونباخ و ضريب پايايي بازآزمايي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملي اكتشافي مقياس امنيت و لذت اجتماعي حاكي از وجود يك ساختار تك‌عاملي است و تحليل عاملي تاييدي نيز مويد اين ساختار است. ضريب آلفاي كرونباخ 0/91 و ضريب پايايي بازآزمايي 0/82به دست آمد. اعتبار واگرا نيز از راه محاسبه‌ي همبستگي مقياس با سه پرسش‌نامه‌ي مشكلات بين‌فردي، افسردگي بك و هراس اجتماعي تاييد شد. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد نسخه‌ي فارسي مقياس امنيت و لذت اجتماعي از ويژگي‌هاي روان‌سنجي مناسبي برخوردار است.

Introduction: Researches have shown that social safeness is a transdiagnostic vulnerability factor in a wide range of psychological problems. Therefore it seems to be necessary that researchers and clinicians consider this component in their investigations. To achieve this, the first step is to prepare an appropriate measure for evaluating this construct. The aim of this study was to investigate the psychometric properties of Persian version of the Social Safeness and Pleasure Scale (SSPS). Materials and Methods: Translation-back translation was done to prepare the Persian version of SSPS. A convenience sample of 521 students from three universities in Tehran was examined in 2015-2016. To investigate the validity of the scale, construct validity (via exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis) and divergent validity were used. Therefore, the total sample was split randomly to two samples of 300 subjects (for exploratory factor analysis) and 221 subjects (for confirmatory factor analysis). For investigation of reliability, Cronbach's alpha and test-retest reliability coefficient were used. Results: Exploratory factor analysis of SSPS’s items showed a single factor structure and confirmatory factor analysis confirmed this structure. Cronbach's alpha was 0.91 and test- retest reliability coefficient was 0.82. The divergent validity was verified by calculating the correlation between SSPS and IIP, BDI-II, and SPIN. Conclusion: It seems that the Persian version of the Social Safeness and Pleasure Scale has adequate validity and reliability.