مقايسۀ جهت گيري هدف پيشرفت و بازده هاي شناختي، عاطفي و اجتماعي دانش آموزان دختر و پسر مدارس راهنمايي نمونه و عادي

اين پژوهش، جهت گيري هدف پيشرفت و بازده هاي شناختي، عاطفي و اجتماعي دانش آموزان دختر و پسر مدارس نمونه و عادي مقطع راهنمايي شهر مرند را مورد مطالعه قرار داد. 130 نفر از دانش آموزان نمونه (دختر 60 و پسر 70 نفر) و 130 نفر دانش آموز از مدارس عادي دولتي ( 60 دختر و 70 پسر ) با روش نمونهگيري تصادفي طبقه اي 4بر اساس جدول تعيين حجم نمونه مورگان و كريج سي انتخاب شدند. پرسشنامه هاي هدف پيشرفت، پرسشنامۀ اهداف جامعه پسند دانش آموزان، مقياس نگرش كلاسي، مقياس پايداري در تكليف و مقياس چالش برانگيز بودن تكليف به منظور جمع آوري اطلاعات استفاده آزمونهاي تعقيبي استفاده شد. نتايج پژوهش نشان ! MANOVA شد. براي تحليل آماري اطلاعات از داد كه جهتگيري هدف تبحرگرايي دانش آموزان نمونه بالاتر از دانشآموزان عادي بوده است اما دانش آموزان مدارس عادي دولتي جهت گيري هدف پيشرفت عملكردگرايي بالاتري نسبت به دانش آموزان مدارس نمونه داشتند. يافته هاي ديگر اين پژوهش نشان داد، جهت گيري هدف پيشرفت عملكردگرايي و عملكردگريزي دانش آموزان دختر بالاتر از دانش آموزان پسر بوده است اما در تبحرگرايي با همديگر تفاوت معناداري ندارند. بالاخره يافته هاي اين پژوهش نشان داد، دانش آموزان نمونه از لحاظ گرايش به انجام تكاليف چالش برانگيز، رفتار اجتماعي دريافت كمك از ديگران و تمايل به رفتارهاي جامعه پسند از دانش آموزان عادي بالاتر بودند.