تحليل ويژگي‌هاي صنايع دستي در راستاي توسعه گردشگري ميراث فرهنگي (مطالعه موردي: استان مازندران)

(Crafts features Analysis to develop heritage tourism an (O.P.C.T.L) model (Case study: Mazandaran province

گردشگري ميراث فرهنگي، يكي از مهم‌ترين شاخه‌هاي گردشگري فرهنگي است و صنايع دستي، نمونه بارزي از جاذبه‌هاي ميراث فرهنگي محسوب مي‌شوند. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت، توصيفي -تحليلي است و با هدف ظرفيت‌سنجي توسعه گردشگري ميراث فرهنگي با تكيه بر صنايع دستي در استان مازندران انجام شده است. داده‌هاي پژوهش با روش مطالعات اسنادي و بررسي‌هاي ميداني شامل پرسش مستقيم از گردشگران اين استان با ابزار پرسش‌نامه گردآوري شده‌اند. پژوهش حاضر با الگوي (O.P.C.T.L) انجام شده است و شاخص‌هايي همچون كيفيت عرضه، نحوه نمايش، جذابيت فرهنگي و قابليت حمل‌ و‌ نقل صنايع دستي و ميزان وفاداري گردشگران به بازديد دوباره از مقصد ارزيابي شده‌اند. چند متخصص حوزه پژوهش، روايي پرسش‌نامه را تأييد كرده‌اند. جامعه آماري پژوهش، تعداد 200 نفر از گردشگران بازديدكننده از فروشگاه‌هاي صنايع دستي استان هستند كه به‌طور تصادفي ساده در دسترس انتخاب شده‌اند. پردازش داده‌هاي پژوهش با نرم‌افزار SPSS انجام و بر اساس ماهيت داده‌ها و هدف پژوهش، از آزمون‌هاي تي تك‌ نمونه‌اي و ضريب همبستگي براي تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهند كه متغيرهاي مؤثر بر وفاداري گردشگران در وضعيت مطلوبي قرار ندارند. همچنين، رابطه معناداري بين كيفيت عرضه و ميزان وفاداري در سطح 0/01 وجود دارد؛ اين وضعيت درباره مؤلفه‌هاي نحوه نمايش محصولات صنايع دستي، ميزان تأثيرگذاري فرهنگي و قابليت حمل‌ و‌ نقل نيز وجود دارد.