پراكنش، فراواني و توده زنده ماكروبنتوزهاي خليج گرگان وجنوب شرقي درياي مازندران، استان گلستان

Distribution, frequency and biomass of macrobenthos of Gorgan Bay and south east of Caspian Sea, Golestan Province

در تحقيق حاضر، توده زنده و فراواني بزرگ بي مهرگان كف زي (ماكرو بنتوز) در خليج گرگان در 8 ايستگاه مطالعاتي در چهار فصل سال 1388 و وضعيت پراكنش آنها مورد ارزيابي قرارگرفت. نمونه برداري بوسيله دستگاه گراب ون وين با سه برداشت از هر ايستگاه صورت گرفت. در مجموع 13 خانواده از موجودات ماكرو بنتوز جداسازي و شناسايي گرديد. بيشترين فراواني مربوط به خانواده Amphartidae از پلي كت ها با 76 درصد نسبت به كل جمعيت موجودات ماكرو بنتوز بود. بيشترين فراواني در خانواده Balanidae با 10 درصد، Cardiidae با 6 درصد وNereidae با 4 درصد در مراتب بعدي مشاهده شد. به لحاظ ميزان توده زنده بيشترين درصد موجودات بنتوز به ترتيب شامل خانواده هايCardiidae با بيش از 45 درصد و Balanidae با 44.78 درصد،Nereidae با 5.8 درصد،Tubificidae با 5.27 درصد بود. بيشترين تراكم بنتوزها در فصل بهار و معادل 4110 عدد در مترمربع و كمترين تراكم در فصل زمستان و برابر 29.25 عدد در مترمربع بود. بيشترين توده زنده بنتوزها در فصل بهار با 33.568 گرم در مترمربع و كمترين آن در فصل زمستان برابر 0.080 گرم در مترمربع بود.

In present research biomass, frequency and distribution of macrobenthos in Gorgan Bay was studied in 8 stations in 4 seasons in 2009. Sampling was done by Van Ven Grab in 3 replicates in each station. Identified macrobenthos belonged to 13 families. The most abundant family was Ampharetidae (76%) compared to total population of macrobenthos. Balanidae (10%), Cardiidae (6%) and Nereidae (4%) had the next abundance. Maximum biomass of macrobebthos was observed in Cardiidae (45%), Balanidae (44.78%), Nereidae (5.8%) and Tubificidae (5.27%), respectively. The greatest frequency of macrobenthos was found in spring with 4110/m2 and the least was in winter with 29.25/m2. Maximum and minimum of biomass was observed in spring (33.568 g/m2) and winter (.080 g/m2) respectively.