تحليل سيستم آموزش سايه اي در ايران

Analyzing the Shadow Education System in Iran

هدف پژوهش حاضر، مقايسه اثر آموزش رسمي و آموزش سايه اي در رفتار تحصيلي كلي دانش آموزان بود. اين پژوهش از نوع علي - مقايسه اي بوده است. جامعه پژوهش را همه دانش آموزان مدارس متوسطه شهرستان تنكابن (4845) تشكيل مي دادند. همچنين بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي 600 دانش آموز به عنوان گروه نمونه برگزيده شدند. از پرسشنامه سنجش رفتار تحصيلي كلي دانش آموزان (a=0.82) براي جمع آوري داده ها استفاده گرديد. جهت تحليل داده ها علاوه بر شاخص هاي گرايش مركزي از آمارهاي استباطي خي دو،t مستقل و u مان ويتني استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين دو گروه آموزش رسمي و آموزش سايه اي از نظر متغيرهاي اثربخشي تحصيلي، ميزان ساعات درس خواني، رضايت تحصيلي، امنيت تحصيلي و هزينه تحصيلي تفاوت معنادار وجود دارد. در واقع در همه موارد سيستم آموزش سايه اي كارآتر، موثرتر و رضايت بخش تر بوده است.

The purpose of this study was to compare the effect of formal education and shadow education on school students’ general education behavior. The research was a causal-comparative one. The sample included 600 students that were selected via multi–stage cluster sampling from Iranian high schools. The data were collected by General Educational Behavior Questionnaire (GBEQ). Also, the data were analyzed by statistics of X2, t, Mann Whitney U. The results showed that there were significant differences between formal education and shadow education in terms of variables such as students’ educational effectiveness, study hours, educational satisfaction, safety and tuition. In fact, in all cases a shadow education system was indicated to be more efficient, effective and satisfying.