بررسي اثربخشي گروه‌ درماني روان‌ تحليلي بر بهبود ويژگي‌هاي شخصيتي زنان مطلقه و غير مطلقه با رضايت زناشويي كم

An investigation on the effectiveness of group psychodynamic psychotherapy on the personality dimensions in divorced and nondivorce woman with low marital satisfaction

مقدمه: رضايت افراد از زندگي زناشويي هسته اصلي رضايت از خانواده و زندگي است به عبارتي مي توان گفت سلامت جامعه و خانواده در گرو رضايت افراد از ازدواجشان است. پژوهش حاضر با هدف اثر بخشي گروه درماني روان تحليلي بر بر ويژگي هاي شخصيتي زنان مطلقه و غيرمطلقه با رضايت زناشويي كم انجام گرفت. روش­ كار: در اين پژوهش باليني بر روي مراجعين به موسسه­ ي مطالعات روان­شناختي خانه روشن دوست، اين افراد تحت ارزيابي باليني از طريق مصاحبه و پرسش­نامه ­ي رضايتمندي زناشويي انريچ قرار گرفتند. تعداد 45 نفر از مراجعين در سه گروه 15 نفره­ي زنان مطلقه، غير مطلقه (متاهل) با رضايت زناشويي كم و گروه شاهد انتخاب شدند. دو گروه زنان مطلقه و غير مطلقه با رضايت زناشويي كم، طي مدت 24 جلسه در جلسات گروه ­درماني روان­ تحليلي شركت كردند. جهت جمع­ آوري داده­ها از پرسش­نامه ­هاي 16 عاملي كتل و پرسش­نامه­ ي رضايتمندي زناشويي انريچ استفاده گرديد. تحليل داده­ها با تحليل كوواريانس چندمتغيري (مانكوا) انجام شد. يافته ­ها: آموزش گروه­ درماني روان­تحليلي باعث تغيير معني­دار اين صفات شخصيتي در افراد گروه زنان مطلقه و زنان متاهل با رضايت زناشويي كم شده است و تنها در عامل B (باهوش– كم­هوش) و عامل Q1 (محافظه­كاري) بين گروه­هاي آزمون و شاهد، تفاوت معني­داري وجود نداشت. نتايج همبستگي عوامل شخصيتي با رضايت زناشويي كم نيز نشان داد كه بين تمام عوامل شخصيتي غير از عامل محافظه ­كاري، رابطه­ي معني­داري وجود دارد. نتيجه ­گيري: بنا بر نتايج، به نظر مي­رسد گروه­درماني روان­ تحليلي در بهبود اكثر ويژگي­هاي شخصيتي زنان با رضايت زناشويي كم تاثير مثبتي دارد. بنابراين استفاده از اين روش مي­تواند در بهبود ويژگي­هاي شخصيتي زناشويي و كاهش طلاق و ارتقاي بهداشت رواني افراد، مفيد باشد.

Introduction: Present study is aimed at investigating the effectiveness of psychodynamic psychotherapy on the personality characteristics of divorced and non-divorced women with low marital satisfaction. Materials and Methods: This clinical research conducted in the clients referred to Khane Roshan-e-Doost Psychological Studies Institute. They are evaluated clinically through interviews and questionnaires. So, 45 patients selected and divided in three equal groups of divorced women, non-divorced women (married) with low marital satisfaction, and control group. Then, the groups of divorced and non-divorced women with low marital satisfaction participated in 24 sessions of psychodynamic psychotherapy. To collect data, Cattel’s 16-item questionnaire and Enrich marital satisfaction questionnaire were used. Data analyzed through multivariate analysis of covariance (MANCOVA). Results: The results of this study indicated that training of psychodynamic psychotherapy caused a significant change in personality traits in divorced women and in married women with low marital satisfaction. Only in factor B (intelligent - low intelligence) and factor Q1 (conservatism) there was no significant difference between experimental and control groups. The results of correlation between personality factors and low marital satisfaction pointed that there is a significant relationship between all factors of personality except the factor of conservatism. Conclusion: Based on the results, psychodynamic psychotherapy is effective in significant improvement of most of personality traits. Therefore, applying this method can be useful in improving marital personality traits, reducing divorce and maintaining mental health.