رابطه حل تعارض و كنترل عواطف با سازگاري پس از طلاق

Relation Conflict Resolution and Affective Control with Adjustment after Divorce

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه حل تعارض و كنترل عواطف با سازگاري پس از طلاق انجام شد. روش پژوهش توصيفي همبستگي بود. بدين منظور از بين كليه افراد متاركه كرده در شهرستان تنكابن كه بحران طلاق را مديريت كرده و سازگار شده اند ؛ 200 نفر بصورت هدفمند بعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. سپس پرسشنامه سازگاري پس از طلاق، پرسشنامه حل تعارض و مقياس كنترل عواطف بعنوان ابزار پژوهش در مورد هر يك از افراد گروه نمونه مورد استفاده قرار گرفت؛ و در پايان اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از روش همبستگي رگرسيون چندمتغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه بين متغير حل تعارض و مؤلفه هاي كنترل عواطف(خشم، خلق افسرده، اضطراب و عاطفه مثبت) با سازگاري پس از طلاق رابطه معناداري وجود دارد(p<0/01).

This study aimed to determine the Relation Conflict Resolution and Affective Control with Adjustment After Divorce.The study was descriptive and correlational. The basis of all divorced people in the city Tonekabon that crisis management divorce and were compliant; 200 students were selected by purposive sampling method as study samples. The consistency of the questionnaire after the divorce, conflict resolution and scale questionnaire as a means of controlling perceptions about each of the sample group was used; and at the end of the collected data using multivariate regression correlation analysis was performed. Results from the analysis showed that the variable component of conflict resolution and control emotions (anger, depression, anxiety and positive affect) the compatibility significant relationship after divorce(P<0/01).