رضايت از زندگي و كيفيت زندگي در فرزندان طلاق

Life satisfaction and quality of life in children of divorce

پژوهش حاضر به بررسي رضايت از زندگي و كيفيت زندگي در فرزندان طلاق مي ­پردازد. جامعه آماري پژوهش حاضر، كليه دانش ­­آموزان شهر تبريز بود. نمونه مورد مطالعه شامل40 نفر دانش ­آموز بود كه 20 نفر از آنها با والدين خود زندگي مي­كردند و والدين 20 نفر ديگر آنها طلاق گرفته بودند. آنها به روش نمونه ­گيري خوشه ­اي تصادفي انتخاب شدند. طرح تحقيق پژوهش حاضر علي مقايسه ­اي و ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه جمعيت ­شناختي، رضايت از زندگي داينر و همكاران و مقياس كوتاه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت بود كه توسط دانش ­آموزان تكميل گرديد. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات حاصل از پژوهش، از روش تحليل واريانس يك طرفه استفاده شد. نتايج حاصله از تجزيه و تحليل داده ­ها نشان داد كه در متغيرهاي رضايت اززندگي و كيفيت زندگي بين فرزنداني كه والدين آنها از هم طلاق گرفتند و فرزنداني كه با والدين خود زندگي مي ­كنند، تفاوت معني ­داري وجود دارد.

This research studies life satisfaction and quality of life in children's divorces. The study statistical universe was all students in Tabriz. The sample was comprised of 40 students that 20 of them lived with their parents and 20 others were divorced from their parents. They were selected by cluster random sampling. The research design of this study was causal-comparative and tools used in this study was a demographic questionnaire, life satisfaction and quality of life that were completed by students. In order to analyze the data from the study was used one-way analysis of variance. The results of the analysis showed that there is a significant difference between life satisfaction and quality of life in children whose parents divorce and their children who live with their parents.