رابطه خودكارآمدي معلمان با كيفيت زندگي در مدرسه، انگيزه پيشرفت و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان

Relationship between teacher self-efficacy with quality of life in school, achievement motivation and academic achievement students

هدف اين پژوهش بررسي رابطه خودكارآمدي معلمان با كيفيت زندگي در مدرسه، انگيزه پيشرفت و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان پسر پايه‌ پنجم ابتدايي شهرستان تربت حيدريه است. اين تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري كليه معلمان (42 نفر) و دانش‌آموزان پسر پايه پنجم ابتدايي (1297 نفر) بودند. كل گروه معلمان (به روش سرشماري) و 295 دانش‌آموز با توجه به جدول مورگان و از طريق روش نمونه‌گيري تصادفي ساده (از هر كلاس 7 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. از ابزارهاي اندازه‌گيري پرسشنامه خودكارآمدي شان- مورن (2002)، كيفيت زندگي دانش‌آموزان در مدرسه اندرسون و بروك (2000)، انگيزه پيشرفت هرمنس (1997) و نمرات دروس علوم تجربي، رياضي و فارسي استفاده شد. جهت تحليل داده‌ها ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين خودكارآمدي معلمان و كيفيت زندگي در مدرسه و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (0/05 >P). بين خودكارآمدي معلمان با انگيزه پيشرفت دانش‌آموزان رابطه وجود ندارد (0/05< P). بين انگيزه پيشرفت و پيشرفت تحصيلي دروس فارسي، علوم تجربي و رياضي رابطه منفي معناداري وجود دارد (0/05 >P). بين كيفيت زندگي در مدرسه و پيشرفت تحصيلي دروس فارسي، علوم تجربي و رياضي رابطه مثبت معناداري وجود دارد (0/05 >P). بين انگيزه پيشرفت با كيفيت زندگي، رضايت كلي، رابطه با معلم، همبستگي اجتماعي، موفقيت و ماجرا و فرصت رابطه‌ معناداري وجود ندارد (0/05>p)، اما بين انگيزه پيشرفت با عاطفه منفي، رابطه منفي معناداري وجود دارد (05/0>p). خودكارآمدي معلمان قادر است 0/013 تغييرات كيفيت زندگي در مدرسه و 0/037 تغييرات پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان را تبيين كند.

The purpose of this study is: The relationship between teacher self-efficacy with quality of life in school, achievement motivation and academic achievement of fifth grade students in Torbate heydarieh city. The research method is correlation. The population consisted of all teachers (n=42) and fifth grade students (n = 1297). Group of teachers (from census) and 295 students, according to Morgan formula determined by a random sample (7 people per class) were selected as samples. Means of measuring their self-efficacy questionnaire of Tschannen-Moran (2002), Quality of life in school of Anderson & broke (2000), achievement motivation of hermens (1997) and scores of science, mathematics and Persian were used. Pearson correlation coefficient and regression were used for data analysis. Results showed that teachers' self-efficacy and quality of life between school and student achievement, there is a significant positive correlation (p 0/05). Between teacher self-efficacy and student achievement there is no relationship (p 0/05). Between motivation and achievement of Persian studies, science and math, there is a negative relationship (p 0/05). Between quality of life and school achievement Persian subjects, science and mathematics, there is a significant positive relationship(p 0/05).Between Achievement Motivation and Quality of Life, Overall satisfaction, relationship with teachers, social solidarity, success, adventure and opportunity, there is no significant relationship(p 0/05). But there is a significant negative relationship between achievement motivation and negative affect (p 0/05). Teacher efficacy is capable of. /.13 schools and quality of life in. /.37 to explain changes in student achievement.