نگاه تحليلي بر توسعه كالبدي-فضايي شهر علي آباد كتول

شناخت الگوي رشد فضايي شهر ها و كشور ها از جمله شهر علي آبادكتول، براي تدوين سياست هاي مناسب و دستيابي به توسعه-پايدار امري اساسي است. لذا شناخت ميزان تجمع و پراكندگي و نحوه تمركز جمعيت در آنها ضروري است. فرضيه تحقيق چنين مطرح شد؛ به نظر مي رسد الگوي رشد فضايي- كالبدي شهر علي آباد كتول از نظر ميزان تجمع و پراكندگي جمعيت و اشتغال، مايل به الگوي تصادفي است. لذا، با استفاده از روش هاي آمار فضايي به تحليل چگونگي الگوي رشد فضايي شهر علي آباد كتول مي پردازيم. در اين چهارچوب، جهت آزمون فرضيه از روش هاي مختلف آمار فضايي از جمله تحليل خوشه بندي، ضريب موران، گري، G عمومي، تحليل لكه هاي داغ استفاده شد. داده هاي مورد نياز نيز به روش كتابخانه اي گردآوري شد. نتايج محاسبه درجه تجمع از طريق ضريب موران و گري، الگوي تصادفي متمايل به پراكندگي را نشان مي دهد. همچنين شاخصG عمومي تمركز پايين جمعيت و فعاليت را نشان مي دهد. در كل مشخص گرديد كه الگوي توزيع و تمركز جمعيت و اشتغال در شهر علي آباد از نوع تصادفي متمايل به پراكنده است و با تمركز پايين است.