رابطه كودك و طبيعت و تاثير آن بر ايمني و ايجاد حس امنيت در پارك هاي دوستدار كودك

فضاهاي بازي اولين مكان برخورد مستقل كودك با جهان خارج از خانه است .لذا، ضروريست محيط هايي در نظر گرفته شوند كه بصورت تخصصي براي كودكان طراحي شده باشد و در طراحي آنها همه نيازهاي روحي و جسمي ، كودكان بصورت كاملا دقيق مطالعه و لحاظ شود. ايجاد حس آرامش و امنيت يكي از فاكتورهاي اصلي در طراحي محيط هاي كودكان است . هدف پژوهشي كه پيش روست بررسي مقوله مهم حس امنيت در كودكان در محيط هاي باز با استفاده از بررسي رابطه كودك با طبيعت در پارك هاي دوستدار طبيعيت مي باشد. شاخصه هايي چند در راستاي دست يافتن به الگوهاي براي انتخاب مصالح، نحوه جانمايي فضاها،برخي از فضاهاي مورد نياز،نحوه محصور كردن فضاهاي سبز،مسيرهاي دوچرخه ،محل گلها و درختان و....بررسي شده اند. براي ايمن سازي فضاهاي بازي ضمن پياده سازي ، مديريت يكپارچه ايمني، بهداشتي و محيط زيست محيطي مناسب مي بايست از داده هاي اوليه و استاندارد براي طراحي زمين بازي استفاده كرد .