تبيين نگرش به حقوق شهروندي زنان شهر تهران مبتني بر سرمايه هاي اجتماعي و فرهنگي

An Analysis of attitude toward women’s citizenship rights in Tehran city based on their social and cultural capital

مقاله ي حاضر با هدف تبيين نگرش به حقوق شهروندي زنان شهر تهران مبتني بر سرمايه هاي اجتماعي و فرهنگي شان انجام شد. روش تحقيق پيمايش از نوع تحليلي است. جامعه ي آماري شامل زنان بالاي 18 سال شهر تهران در سال 1395 است كه به صورت تصادفي طبقه اي، از بين مناطق 22گانه ي شهر تهران و با استفاده از فرمول كوكران، 384 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري پرسشنامه محقق ساخته بوده است. چارچوب نظري براي سرمايه ي اجتماعي؛ نظريه ي بورديو با دو رويكرد عينيت گرايي(مشاركت- تعهدات و تعامل اجتماعي) و ذهنيت گرايي (آگاهي- اعتماد و- احساس انسجام اجتماعي) كه برآيند ديالكتيكي ميان ملكه(ذهن) و ميدان (عين) است؛ براي سرمايه ي فرهنگي نيز طبق نظريه ي بورديو شامل سرمايه ي فرهنگي تجسديافته- عينيت يافته و نهادينه شده است و براي نگرش به حقوق شهروندي نيز از مدل ژانوسكي در ابعاد سياسي و مشاركتي- مدني- اجتماعي استفاده شد. وضعيت نگرش به حقوق شهروندي زنان 55% بود. نتايج حاصل از رگرسيون چندگانه و تحليل مسير نشان داد كه در مجموع شاخصهاي ششگانه ي سرمايه ي اجتماعي، 17درصد نگرش به حقوق شهروندي زنان را تبيين مي كند كه بيشترين سهم و اهميت را اعتماد اجتماعي و تعاملات اجتماعي دارند. همچنين شاخص هاي سه گانه ي سرمايه ي فرهنگي نيز به ميزان 27 درصد نگرش به حقوق شهروندي زنان را تبيين مي كند كه بيشترين سهم مربوط به سرمايه ي تجسد يافته است.

The present article aimed to specify the attitude toward women’s citizenship rights on the bases of the respondents’ social and cultural capitals in the city of Tehran. The method of research was analytical survey and the research population consisted of all Tehrani females over the age of 18 in 2016 of whom، on the basis of Cochran formula، 384 who were selected using a random classified sampling technique. Researchers` self-made questionnaire; the social capital theoretical framework was constructed based on Bourdieu’s theory with objective (social participation، commitment، and interaction) and subjective (social awareness، trust، and solidarity) dimensions which states a dialectical relationship between subjectivity (habitus) and objectivity (field). Also، cultural capital consisted of embodied، objectified and institutionalized forms. Zoanevski`s citizenship rights model was used in political، collaborative- civilian، and social dimensions. The obtained results of multiple regression and path analysis revealed that all of social capital indicators can predict 17 percent of female’s attitude toward citizenship rights in which social trust and social interactions played the main role. Also، social capital indexes can explain 27 percent of female’s citizenship rights in which embodied capital was the most important.