بررسي افسانه ي دژ هوش ربا بر مبناي نظريه ي برونو بتلهايم

A Study of ‘Hooshroba Castle’ Fairy Tale according to Bruno Bettelheim’s Theories of Child Psychoanalysis

افسانه ها در دنياي ادبيات كودك از جايگاه خاصي برخوردار هستند. چرا كه علاوه بر جنبه ي سرگرمي و كمك به قوه ي تخيل كودك، به كمك سمبل ها و كنايه هايي كه در دل خود دارند به ذهن ناخودآگاه كودك نفوذ كرده و بسياري از تنش هاي دروني، عقده هاي اوديپي، رقابت هاي خواهر و برادري را تسكين داده، درمان مي نمايند و به سوالهاي جنسي كودك پاسخ مي دهند. علاوه بر اين، راه كارهايي براي زندگي و مقابله با مشكلات پيش رو نيز ارائه مي دهند. پژوهش حاضر نگاهي است از دريچه روانكاوي به يك افسانه ي ايراني با نام افسانه ي دژ هوش ربا برگرفته از مثنوي معنوي مولانا جلال الدين بلخي كه در دهه ي 30 توسط صبحي مهتدي بازنويسي شده است. در اين پژوهش، سمبل هاي موجود در اين افسانه بر اساس روانكاوي برونو بتلهايم ، يكي از روانكاوان برجسته كودك، مورد تحليل و بررسي قرار گرفته است.

Fairy tales play an important role in the world of children’s literature. Not only are they amusing for children، and help nurture their imagination، but also they sink deep in their unconscious and alleviate or treat a lot of internal conflicts، oedipal complexes and sibling rivalries. The symbolism and allusions lying within these fairy tales have an evident role for children looking for answers of sexual nature. Furthermore، these childhood stories seem to offer them solutions when dealing with problems and challenges of the future. This study is a psychoanalytic approach to the Iranian fairy tale، the ‘Hooshroba Castle’ as introduced in Rumi’s Masnavi and re-written by Sobhi Mohtadi. The symbols of the fairy tale are discussed based on Bruno Bettelheim’s theories of child psychoanalysis as a very prominent child psychologist.