تاثير مديريت استعداد بر رفتار كارآفرينانه در بخش دولتي: تبيين نقش ميانجي رضايت شغلي و تعهد سازماني كاركنان

The Impact of Talent Management on Entrepreneurial Behavior in Public Sector: The Mediating Role of Job Satisfaction and Organizational Commitment

رفتار كارآفرينانه در بخش دولتي به دليل نقش برجسته آن در كسب مزيت رقابتي، مورد توجه صاحب نظران قرار گرفته و مديريت استعدادهاي سازماني به طور مستقيم و با نقش ميانجي رضايت شغلي و تعهد سازماني كاركنان از جمله متغيرهاي اثرگذار بر رفتار كارآفرينانه هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسي نقش ميانجي رضايت شغلي و تعهد سازماني كاركنان در رابطه بين مديريت استعداد و رفتار كارآفرينانه در بخش دولتي است. اين پژوهش از نوع پژوهش هاي توصيفي و همبستگي است كه به روش پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري پژوهش شامل آن دسته از كاركنان سازمان هاي دولتي شهر كرمان است كه داراي مدرك تحصيلي دانشگاهي و پست سازماني كارشناسي و بالاتر بوده و تعداد 286 نفر با استفاده از فرمول كوكران، به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. به منظور جمع آوري داده از 4 پرسشنامه استفاده شده كه روايي و پايايي آن ها به تاييد رسيد و براي تجزيه و تحليل داده ها از روش آمار توصيفي و استنباطي (مدل سازي معادلات ساختاري) استفاده شده است. يافته هاي پژوهش ضمن تاييد مدل مفهومي، نشان داد كه مديريت استعداد علاوه بر تاثير مستقيم به صورت غيرمستقيم و از طريق رضايت شغلي و تعهد سازماني كاركنان نيز بر رفتار كارآفرينانه تاثير مي گذارد كه ميزان تاثير غيرمستقيم از ميزان تاثير مستقيم بيشتر است. هم چنين نقش ميانجي رضايت شغلي و تعهد سازماني كاركنان در رابطه بين مديريت استعداد و رفتار كارآفرينانه تاييد شد.

Entrepreneurial behavior in the public sector is attractive for experts because of its prominent role in achieving competitive advantage. Talent management is among the variables affecting on entrepreneurial behavior directly and by mediating role of job satisfaction and organizational commitment. The objective of recent research is to determine the mediating role of job satisfaction and organizational commitment on the relationship between talent management and entrepreneurial behavior in public sector. This research is a kind of correlation- descriptive research that has been conducted through a survey. The population has consisted of employees in public organizations of Kerman city. They are all graduates and have organizational positions and 286 persons have been selected as of sample using Cochran’s formula. The data gathering tool has been 4 questionnaires that the validity and reliability of the questionnaires approved. Descriptive and inferential statistical (structural equation modeling) have been used to analyze the data. The results of this research confirmed the conceptual model، also showed that talent management beyond its direct impact، exerts indirect impact on entrepreneurial behavior through the mediators of job satisfaction and organizational commitment that the extent of indirect impact is significantly higher than direct impact. Also the mediating role of job satisfaction and organizational commitment on the relationship between talent management and entrepreneurial behavior has confirmed.