قيدار نبي؛ ايلخان بودايي در كسوت پيامبر ابراهيمي

اين مقاله، چگونگي تبديل مدفن ارغون خان، چهارمين ايلخان مغول، به زيارتگاه اسلامي «قيدار نبي» را توضيح مي دهد و همچنين توجيه منطقي تري در رابطه با منشا نام «قيدار» ارائه مي كند. نام «قيدار»، نخستين بار توسط شرف الدين علي يزدي در تاريخ جهانگير مقدمه ظفرنامه (تاليف 822 ق) در ارتباط با محل دفن ارغون خان و نيز در ظفرنامه (تاليف 831-828 ق)، در ارتباط با شرح وقايع سال 805 ق (دوره يورش هاي اميرتيمور و حادثه درگذشت اميرزاده محمدسلطان) ذكر شده است. از آن زمان، «قيدار» در منابع مكتوب و نيز در باور مردم، با «قيدار بن اسماعيل بن ابراهيم نبي» يكي دانسته شده است. اين مقاله نشان مي دهد كه «قيدار» در اصل يك جاي نام بوده، و اين جاي نام، ريشه در لفظ مغولي خانقاه/ صومعه (keyid) داشته است؛ خانقاهي كه سال ها پس از درگذشت و خاكسپاري ارغون خان در كوه سجاس (كوه قيدار فعلي)، توسط اولجتاي خاتون، دختر او، در حوالي مدفن پدر بنا شده بود. اين تحقيق از منابع تاريخي و جغرافيايي بهره مي گيرد و با تحليل ريشه شناختي جاي نام «قيدار»، رهيافتي زبان شناسانه را برمي گزيند.