جايگاه فرهنگي و علمي شهر گندي‌شاپور در زمان ساسانيان

شاهنشاهي ساساني (224 ـ 652 م) كه با پيروزي اردشير بابكان بر اردوان چهارم اشكاني بنيان‌گذاري شد، از درخشان‌ترين ادوار تاريخي ايران باستان محسوب مي‌شود. عصر ساسانيان در تاريخ ايران، نه‌تنها از لحاظ سياسي و نظامي، بلكه از نظر فرهنگي و علمي نيز اهميت بسيار دارد. تلاش ساسانيان در احياي فرهنگ ملي، توسعة علوم و نيز ايجاد مراكز علمي از جمله شهر دانشگاهي گندي‌شاپور، نمونه‌اي آشكار براي اين موضوع به شمار مي‌رود. شهر گندي‌شاپور يكي از مراكز مهم علمي و آموزشي در ايران باستان بود و شهرت زيادي در دنياي كهن داشت و بعدها سرمشقي براي مراكز پزشكي ايران پس از اسلام شد. در اين مقاله تلاش شده است با استفاده از منابع مورخان قديم و جغرافيانويسان دورة اسلامي و هم‌چنين پژوهش‌ها و تحقيقات جديد و با استفاده از شيوة پژوهش‌هاي تاريخي و ضمن بررسيِ فرايندِ شكل‌گيري و توسعة اين شهر مهم دورة ساساني، به اين سؤال پاسخ داده شود كه شهر گندي‌شاپور در دولت ساساني چه جايگاه و موقعيت فرهنگي ـ علمي داشته است.