زنان خاندان سلطنتي در دوره اشكاني

The Women of Royal Family in Parthian Era

با آنكه اشكانيان نزديك به پانصد سال حكومت كردند اما شواهد ناچيزي در خصوص زنان اين دوره در دست است. زنان خاندان سلطنتي نيز، كه معمولاً در بالاترين رده ­هاي اجتماعي كشور قرار دارند، از اين قاعده مستثني نيستند. با مطالعة منابع اندك يوناني و رومي و بررسي آثاري از قبيل سكه‌ها، نقش‌برجسته‌ها، الواح بابلي و چرم‌نوشته­ هاي اورامان مي­توان اطلاعات مفيدي دربارة ملكه­ ها و زنان خاندان سلطنتي به دست آورد. هدف از اين پژوهش بررسي جايگاه زنان خاندان سلطنتي، شناسايي زنان سرشناس و ميزان قدرت و فعاليت آنان در دربار است.با بررسي منابع مكتوب و داده ­هاي باستان­شناختي همچون سكه ­ها، كتيبه ­هاي ميخيِ بابلي و چرم‌نوشته­ هاي اورامان نام تعدادي ملكه، ملكة مادر و برخي از زنان در دربار شاهان محلي اين دوره شناسايي شد. اين اسناد بر اهميت سياسي برخي زنان و قدرت كساني همچون رينو، آنزاز و موزا، تا رسيدن به مقام نايب‌السلطنگي صحّه مي­گذارد. در اين دوره زنان خاندان شاهي از طريق ازدواج با دولتمردان ارمني، سلوكي و همچنين مقامات اشكاني، به‌مثابه ابزاري سياسي براي تأمين منافع شاهان اشكاني بودند.

Although the Parthian ruled over almost five hundred years, there are insignificant evidences of the women of this era and the women pf royal family whom usually are in the highest social rank of the country aren’t exceptional of this very fact. By studying a few Roman and Greek sources and examining works such as coins, reliefs, Babylonian tablets and the parchments of Avroman, useful information about the princesses and ladies of royal family can be achieved. The purpose of this paper is to study the place of the women of royal family, identifying the noted ones and the assertion of their power and authority in the court. As a result of searching the written sources and archeological evidences such as coins, Babylonian cuneiforms tablets and Avroman parchments, a number of Queens, Queen mothers and court ladies of the local kings have been recognized. These documents approve of the political importance of some women, the power of others like Rino, Anzaz, and Moza till regency. In this time women of royal family by marrying to Avroman statesmen, Suluki and Parthian authorities had been considered as a political medium to fulfill in the best interest of Parthian kings.