اثربخشي طرحواره درماني بر كاهش علائم تجربه مجدد ضربه در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه

Effectiveness of Schema Therapy in Reducing Symptoms of Trauma Recurrence in Wounded in Actions with PTSD

عليرغم وجود روش هاي متنوع روان شناختي براي درمان علائم اختلال استرس پس از ضربه (PTSD)، فراتحليل ها نشان مي دهند كه هنوز هم تعداد قابل توجهي از بيماران مبتلا به اين اختلال، به درمان هاي مذكور پاسخ نمي دهند و يا بهبودي نسبتا كمي را نشان مي دهند. بنابراين، پژوهش حاضر به منظور پاسخ به اين سئوال كه« آيا طرح واره درماني بركاهش علائم تجربه مجدد هيجاني جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس ضربه تاثير دارد؟» پايه ريزي و اجرا شده، تاازاين طريق اثربخشي اين شيوه درماني نوپا، براي درمان علائم اختلالي كه مزمن و مقاوم به درمان هاي روان شناختي گذشته است ارزيابي شود. روش روش تحقيق، طرح تجربي تك موردي از نوع خط پايه چند گانه، ابزار پژوهش، پرسشنامه فرم كوتاه طرح واره يانگ، پرسشنامه جبران يانگ، پرسشنامه اجتناب يانگ – راي، پرسشنامه باليني چند محوري ميلون، مقياس اجرايي باليني اختلال استرس پس از ضربه، جامعه آماري، جانبازان مزمن PTSD، روش نمونه گيري، نمونه دردسترس هدفمند، حجم نمونه (3=N)، مداخلات درماني:21 جلسه درمان براي هر آزمودني و دوره پيگيري دو ماهه. ابزارهاي آماري: ميانگين، تغيير ضريب پايا، خطاي استاندارد تفاوت و درصد بهبود باليني يافته ها يافته ها نشان مي دهد كه طرح واره درماني در رسيدن به آماج درماني موفق، و انجام آن كاهش علائم تجربه مجدد PTSD را به همراه داشته است، اين درمان همچنين باعث كاهش شدت فعاليت طرحواره هاي ناسازگار در بيماران PTSD شده و دوره پيگيري روند درمان نشان از دوام دستاوردهاي درمان دارد. نتيجه گيري: نظر به اين كه علائم تجربه مجدد در PTSD بسيار پايدار بوده و متغير هاي شخصي در ايجاد و رشد و ابقاء آنها نقش موثري دارد و از سويي اين عوامل، مرتبط با روابط ناسازگار پيش از ضربه اند، كه در ايجاد طرحواره هاي ناسازگار اوليه نقش دارند، طرح واره درماني با آماج قرار دادن ريشه هاي تحولي اختلال و بازسازي طرح واره هاي ناسازگار، قادر به درمان پايدار علائم تجربه مجدد بوده است.

Although various psychological methods exist for treating symptoms of posttraumatic stress disorder (PTSD)، meta-analyses show that many patients suffering from the disorder still show no or little response to treatments. The present study therefore aimed to provide an answer to the question، ‘Does schema therapy have an effect on reducing symptoms of trauma recurrence in wounded in actions with PTSD?’، and to evaluate effectiveness of the new therapy method on treating chronic symptoms which were resistant to other psychological therapies. The study used a single-case empirical design with multiple baselines. Scales used were Young Schema Questionnaire (short from)، Young Compensation Inventory، YoungRygh Avoidance Inventory، Millon Clinical Multiaxial Inventory، and Clinician-Administered PTSD Scale. The statistical society included wounded in actions with chronic PTSD symptoms، of which 3 were chosen for the study using purposeful convenient sampling. The treatment consisted of 21 sessions for each subject with a two-month follow-up. The data were analyzed using various statistical methods، including mean، coefficient of variation، Z-test، and clinical cure rate. Findings indicated that schema therapy was successful in reducing symptoms of recurrent PTSD and in decreasing activity of maladaptive schemas. Moreover، the results sustained in the follow-up phase.